Wij zijn lid van de Nederlandse en Belgische rasvereniging.

De pupjes worden gefokt op gezondheid en karakter en worden goed gesocialiseerd.

Wij hanteren de garantieregeling zoals die in de Nederlandse wetgeving bepaald is.

De combinatie van deze ouders voldoet meer dan ruimschoots aan de gezondheidseisen van zowel de Nederlandse als de Belgische rasvereninging. 

http://rashondenonline.be/pups/fromcailinsgarden/

21-11-2015

Na een hectische middag is om 15u23 het eerste pupje van Meghan geboren. Een hele makkelijke, soepele bevalling die om 21u30 klaar was na de geboorte van de 8ste pup.

Een natuurtalent, onze Meghan die meteen de zorgzame moeder is die we al kenden. De pups zijn geboren met lekkere volle buikjes het bewijs dat ze daarbinnen niets tekort zijn gekomen. Mama Meghan en de kleintjes doen het prima. De pups zijn zelfs al aangekomen. Zo beweeglijk als ze waren in de buik van Meghan zo beweeglijk zijn ze nu in de puppybak. Op hun kleine pootjes bewegen ze zich snel naar mama als ze willen drinken of zomaar lekker bij haar willen liggen. 

*****

22-10-2014

De pups zijn nu 4 weken oud. We hebben de afgelopen weken in alle rust doorgebracht. Dat wil zeggen, alles rustig met de pups en mama Meghan. Geen enkel probleem tot nu toe. Meghan is een supermoeder die het geweldig doet. Geen koorts, geen vervelende ontstekingen en ze eet heel erg goed. De kleintjes zijn rond en tevreden, hebben hun grote ontwikkeling doorgemaakt en spelen, lopen, horen en zien. Ze hebben nu ook tandjes dus mama Meghan vindt het voeden nu niet meer zo prettig. We zijn ze aan het bijvoeren. Vlees en geitenmelk en ze zijn er dol op.

Omdat we computerproblemen hadden hebben we de website niet kunnen updaten. We hopen deze update dan ook te kunnen voorzien van de nodige foto,s die een beetje een idee geven van de eerste 4 weken.

24-09-2014

. Vandaag zijn de pups geboren van Just Meghan from Cailins Garden x Fen-x des Brumes de la Comptee. Voor Meghan is het haar tweede en vermoedelijk laatste nest. De papa van de pups Fen is een mooie,  bescheiden reu met een hele lieve uitstraling. Beide ouders zijn getest op HD, ED, OCD en Patella Luxatie en zijn beide gezond.

13-05-2014

Op 21 Maart is Mack vertrokken naar zijn nieuwe thuis. We wisten al 3 weken dat het er aan zat te komen, en oh wat was dat moeilijk. Kleine man we wensen je een fijn en gelukkig leven.

13-05-2014

Mack wordt grote vriend en beschermer in Wilsele [B] .

28-02-2014

We laten jullie gaan. Na weken van zorg en liefde moeten we jullie nu loslaten. We doen dat met vertrouwen in de overtuiging dat jullie nieuwe familie dezelfde zorg en liefde aan jullie zal geven.

We wensen jullie allemaal een gezond, lang en gelukkig leven.

Millefleur [Fleur} brengt weer vreugde in het leven van haar familie in Geel [B]

Mabelle vervult een droom van jaren in Hoegaarden [B]

Mylo [Brutus] past op zijn vrouwtje in Luik [B]

Maghali [ Missy] versterkt het roedel in Bree [B]

Mirza vult een leegte in Putte [B]

Mitchel brengt afleiding in Beringen [B]

Moritz krijgt liefde en aandacht in Brecht [B]

Mike brengt af en toe een bezoekje aan het verzorgingstehuis in Schelle [B]

 En dan is het zover, het eerste uitstapje met de pups na de enting en controle door de dierenarts. Voor de gelegenheid hadden we ook papa Kayne, oma Iris en overoma Freia uitgenodigd. Mila was door het dolle om haar moeder Iris weer te zien en ook oma Freia werd enthousiast begroet door Mila en Iris.  Na zus meghan nog even begroet te hebben, Iris en Meghan stonden van een afstandje tegen elkaar te roepen konden de drie generaties het bezoek samen bij de deur begroeten.

De pups vonden het eerste autoritje maar eng maar na een tiental minuutjes gingen ze allemaal braaf slapen tot de plaats van bestemming, de prachtige abdij van Postel. Keurig aan het riempje, de een wat beter dan de andere, kregen de nieuwe baasjes voor het eerst de gelegenheid om met hun pupje te wandelen. Het was niet zo druk maar belangstelling genoeg voor de kleine pluizenbolletjes en hun grote familie.

Na een korte wandeling konden ze weer terug in de auto naar huis en deze keer ging het al een stuk beter. Na de koffie met wat lekkers zijn de eerste afspraken over het ophalen van de pups gemaakt. De tijd van vertrekken is aangebroken.

26-12-2013

6 Weken oud zijn ze nu en het zijn kleine doerakjes. Met een gewicht  rond de 6 kilo kunnen we wel zeggen dat ze het goed doen. De komende weken zullen ze zo,n anderhalf tot 2 kilo per week aankomen dus dat worden mooie gewichtjes als ze vertrekken.  Af en toe zijn ze nu ook buiten, het weer is immers zachter dan we verwacht hadden. Daarna komen ze weer lekker naar binnen waar ze in de puppyren lekker gaan slapen. Ze kregen ook voor het eerst een tussendoortje in de vorm van een koekje of gedroogde kippennek en ook dat is geen enkel probleem. Komende week gaan we ze ook af en toe brokjes voorzetten want tot nu toe eten ze alleen vlees en we willen graag als ze straks vertrekken dat ze alles kunnen eten. De bezoekjes zijn een succes. Baasjes verbazen zich over hun groei en de pups genieten van alle aandacht en knuffelen.

15-12-2013

Vier weken oud zijn ze nu en voor alles is een eerste keer. Voor het eerst staand onder mama snel een slokje drinken voor ze weer doorloopt en voor het eerst eten met zijn allen aan de voedertafel. Ook hun tweede wormkuurtje hebben ze alweer gehad en de nageltjes worden geregeld geknipt. Een karweitje wat bij voorkeur NA het eten gedaan wordt omdat ze dan slaperig zijn en beter stilzitten. Probeer maar eens om 198 piepkleine nageltjes te knippen als ze op je schoot zitten te wriemelen.

Afgelopen week hebben we met 2 van de kleine hummels de peuterspeelzaal van onze kleindochter bezocht op verzoek van de leidsters. Lynn had al zoveel verteld en ze vonden het leuk om alle kindjes daarvan mee te laten genieten. De pups zijn nog erg jong maar de kindjes ook en dus hebben we besloten om nu met ze te gaan voordat ze te groot, te wild en een beetje happerig gaan worden.  Samen zaten ze gezellig in een kattenreismand en geen piepje hebben we gehoord. Vervolgens een grote handdoek uitgespreid en mochten de peutertjes 2 aan 2 op de handdoek zitten om een pup vast te houden.  De pups waren heel dapper. Ze komen zelf uit de reismand gestapt om vervolgens de klas te verkennen en zelfs bij de kindjes op schoot te klimmen. De invloed van Lynn en haar dagelijkse bezoekjes aan de pups is duidelijk.

Met Mama Mila gaat het inmiddels ook weer uitstekend. Het is wonderlijk hoe snel de wond in de melkklier dicht gaat. We snappen nu ook waarom de dierenarts zei dat men eigenlijk nooit zo’n wond operatief sluit. Met het verdwijnen van de ontsteking wordt het gewoon vanzelf weer kleiner en gaat de wond supersnel weer dicht. Ook voor ons nog een eerste keer dus. We hadden zoiets nog nooit ervaren maar hopen wel dat het meteen ook de laatste keer is geweest.

08-12-2013

Met mama Mila gaat het goed. Na een kleine week van intensieve zorg is ze koortsvrij, eet ze weer goed en is het gat in de melkklier al aanzienlijk kleiner. Ook maakt ze weer melk voor de kleintjes. In de afgelopen week hebben we de pups moeten ondersteunen met flesjes maar mochten ze nog even bij mama Mila natutteren.  We hebben daarmee toch nog een gedeelte van de melkproductie kunnen redden. Terwijl Mila ziek was hebben de pups zich snel ontwikkeld. Lopen, blaffen, horen en zien en ook samen spelen. Het gaat zo vreselijk snel.

Inmiddels zijn het complete minihondjes die alleen nog maar flink moeten groeien.

Ook kregen ze afgelopen week hun eerste vaste voedsel in de vorm van een vleespapje. In een ommezien is het verdwenen en ze groeien er lekker van. Slapen doen ze goed en ze komen de nacht dan ook zonder voeding door. Af en toe een piepje wil zeggen dat Mila even in de bak opruiming gaat houden en dan weer vertrekt. Een enkeling is het daar dan niet zo mee eens. Als ik s,morgens opsta liggen ze allemaal nog tevreden te slapen.

We hebben ook het kenneltje aan de werpkist gezet en hebben ze hun eerste stapjes buiten de bak gezet. Spannend hoor, even wat piepen en dan op onderzoek uit. De wereld wordt langzaam groter.

30-11-2013 

  Het was te mooi om waar te zijn. Het ging zo goed tot afgelopen maandag. Tegen de middag wordt mama Mila erg ziek. Een spoedafspraak brengt niets aan het licht, melkklieren, baarmoeder, darmen, het is allemaal in orde, maar wel heeft ze heel hoge koorts. Ze krijgt medicatie en binnen het uur moet de koorts dan gaan zakken, zo niet moeten we onmiddellijk terug naar de dierenarts. Twee uur later heeft ze nog steeds hoge koorts en wordt Mila opgenomen om aan een infuus gelegd te worden. Haar temperatuur is dan 41.7. In 3 uur tijd lukt het om de temperatuur onder de 40.0 te krijgen en mogen we haar weer mee naar huis nemen.

De volgende morgen heeft ze een flinke ontsteking aan een meklklier en het gecontroleerd openen van de ontsteking om erger te voorkomen helpt maar ten dele. s,Avonds barst de klier alsnog open met een gat ter grote van een vuist tot gevolg. De snelle interventie door de dierenarts heeft dit  helaas niet kunnen voorkomen. Met als resultaat dat Mila ook nauwelijks melk produceert en we de pups op flesvoeding hebben moeten zetten. Een teleurstelling want we gaan liever voor de natuurlijke manier.
Intussen is Mila weer de oude, op de grote wond na die nog wel een paar weekjes nodig zal hebben om volledig dicht te gaan. De pups doen het ook prima op de flesjes en groeien als kool.

Mama Mila ligt wel bij de pups om ze te laten “tutteren” en ze te wassen.

Gisteravond vond ik dat ik wel weer in mijn bed kon slapen na ruim 2 weken in de woonkamer op de bank te hebben gelegen. De pups zijn al een stuk sterker en de slaapkamer is maar een paar meter van de werpkist verwijderd. Mila dacht daar echter anders over. Zij is rustig bij mij op bed in slaap gevallen maar halverwege de nacht word ik wakker van gepiep. Als ik de lamp aandoe om op onderzoek uit te gaan zie ik Mila met een pup in haar bek de slaapkamer inkomen om de pup bij mij op bed te leggen. Ze zal gedacht hebben, als vrouwtje niet bij ons slaapt, gaan wij maar met zijn allen bij het vrouwtje slapen.

Verder blijft het gewoon genieten van de pups en Mila die ons iedere keer weer verbaasd. Normaal is het een lieve  maar onstuimige hond die we liefkozend onze hooligan noemen maar nu als mama is ze totaal anders. Ze begint wel weer zichzelf te worden maar is ook een stuk aanhankelijker dan ze eerst was. Bezoek wordt uitgebreid begroet maar wordt wel geacht de nodige aandacht aan haar te besteden. Kindjes kijken is prima maar mama is er zelf ook nog en wil ook geknuffeld worden. Haar verdraagzaamheid is groot zoals van de week bleek toen poes Willem mee uit haar bak kwam eten.

24-11-2013

11 Dagen oud zijn de pups nu en we kunnen alleen maar genieten. Mila is een geweldige moeder, die goed eet en heel goed voor haar kleintjes zorgt. De pups groeien dan ook goed. Heel relaxed liggen ze in de werpkist. De meeste nachten hoor ik af en toe een piepje maar echt  opstaan is bijna niet nodig. Mila is degene die me even aan komt duwen als ze naar buiten wil om een plasje te doen. Ze gaat daarna weer bij de pups liggen en vaak hoor ik haar dan gewoon heel hard snurken terwijl de pups heel tevreden bij haar liggen. Heel af en toe komt er eentje niet veel aan en de reden daarvoor is dat we nu al heel duidelijk zien dat dat komt omdat het een zacht karaktertje is die zich weg laat duwen door broers of zussen. We besteden daar dan ook de nodige aandacht aan en krijgt die pup even een voorkeursbehandeling en eerste keus tepel.

De eerste toekomstige baasjes zijn al op bezoek geweest en Mila vindt het allemaal prima. Ook de “hulp” van kleindochter Lynn laat ze gelaten over zich heen komen. Lynn zorgt dat Mila geen poot over de kleintjes legt, helpt oma om de kleintjes terug in de bak te leggen na de verschoning en laat ze af en toe even zien wat er op tv is. We zijn haar dus ook maar aan het leren hoe ze de pups op moet tillen want eraf blijven is geen optie. Onder de armpjes Lynn, waarop ze steevast antwoord, Nee oma dat zijn pootjes. In ieder geval kunnen we straks niet zeggen dat ze niet gewend zijn aan kinderen.

13-11-2013

De pups van Mila en Kayne zijn geboren. 's Morgens om 8 uur werd Mila onrustig en was het duidelijk dat de geboorte niet lang meer op zich zou laten wachten. Om even over 18.00 wordt het eerste pupje, een teefje geboren. In 3 uur tijd volgen ze elkaar redelijk snel op en worden er 3 reutjes en 3 teefjes geboren. Mila neemt haar tijd, slaapt even tussendoor en om kwart voor 2 in de morgen wordt nr 9 geboren. Allemaal levend en zonder startproblemen. In totaal zijn er 5 reutjes en 4 teefjes.

Mila is een goede moeder, zorgzaam en voorzichtig. Het enige probleem wat we hebben is dat we de pups niet even in een bakje mogen leggen als we de puppybak willen verschonen. Aan één kant beginnen we de vieze kleden uit de bak te halen en achter ons heeft ze alweer 3 pups terug in de bak gelegd.

Kleindochter Lynn was ook deze keer van de partij om de pups geboren te zien worden en oma te helpen.

03-11-2013

We hadden helemaal niet verwacht om dit jaar nog een nieuw nestje te krijgen maar onze Mila dacht daar anders over. Onverwacht werd ze loops en hebben we besloten om haar te laten dekken. De keuze voor een reu was niet moeilijk. “Onze”  Kayne was de perfecte kandidaat. Super van karakter, een knappe jongen maar vooral op alle aandoeningen getest en volkomen gezond bevonden. Dat er pupjes komen is al zeker en we wachten met blijdschap de komende bevalling af. Mila zal als alles naar wens gaat ons de 4de generatie pups geven , en dit uit een combinatie van onze eigen gefokte honden. Voor ons maakt dat dit nest heel speciaal. De pups worden omstreeks 14 november verwacht.

Kamilelynn from Cailins Garden                                              Kayne from Cailins Garden
HD C, OCD-ED en patella vrij                                                 HD A, OCD-ED en patella vrij

03-11-2013

We hebben ervoor gekozen om Mairin bij ons te houden.

29-10-2013

Mette is vertrokken naar haar nieuwe thuis in Duitsland.

10-09-2013

 Drie en een halve maand zijn ze nu en we gaan steeds meer van ze houden en aan ze hechten. Twee kleine heksjes, lief en ondeugend. Ze slapen samen in de bench, waar ze s,avonds heerlijk gaan slapen om vervolgens s,morgens geduldig te wachten tot ze buiten op het veld mogen. Ze eten goed, groeien goed en zijn inmiddels helemaal klaar voor de grote wereld. Voor de juiste baasjes zullen we van 1 van hen nog afstand doen.

Dat ze super zijn als gezinslid is duidelijk en dat ze ook prima mee kunnen doen op show bleek afgelopen zondag. Mette haalde een eerste plaats en zusje Mairin een derde plaats met zeer mooie keurrapporten.

09-08-2013

Mairin is nog op zoek naar een fijn thuis

09-08-2013

Het zit er weer op.  Na 9 weken van puppyplezier hebben we ze moeten afstaan aan de nieuwe baasjes. Deze keer viel het afscheid ons zwaarder dan ooit. Je zou verwachten dat na 8 nesten het makkelijker zou worden maar dat is niet zo. Of de leeftijd een rol gaat spelen weet ik niet maar ik word alleen maar meer “softy”. Gelukkig zijn  er een aantal  bij mensen die we al kenden. Dat maakt het in ieder geval iets makkelijker.

Dag lieve kleine schatten. We wensen jullie een lang en gezond leven met alle liefde die jullie verdienen.

Mikos vond zijn thuis bij Johnny in Schoten [B].

Milan verkent de boel in Herent [B]

Marec is vertrokken om te gaan rentenieren bij “oom” Frodo in Spanje.

Maeghan versterkt het roedel in Waregem [B].

Maeron hangt de boef uit in Deurne {NL]

Maite  maakt een familie in Bergen op Zoom gelukkig.[NL]

Malin is vertrokken naar “oom” Hiro in Hasselt {B}

Mette blijft voorlopig bij ons.

22-07-2013

Week 8 is een bitterzoete week. We genieten enorm van de pups en alle streken, lieve likjes en komische spel. Een week ook waarin we ons sterk bewust zijn van het naderende afscheid. Hoewel  je weet dat het gaat gebeuren en eigenlijk verwacht dat het met ieder nest een beetje beter gaat is het deze keer weer moeilijker dan ooit om ze af te staan. Niet omdat we geen vertrouwen hebben in de nieuwe baasjes maar als je in die lieve oogjes kijkt vraag je je af “hoe zal jouw leventje eruit zien”.

Voorlopig genieten we dus nog en de pups met ons. Een paar keer per dag mogen ze onder toezicht op het grote veld waar de volwassen honden complete loopgraven hebben gemaakt. Eerst “helpen” ze mee om het terras schoon te spuiten en dan op naar de loopgraven voor een zandbad. Iemand zei ons, pups hoeven niet in bad, nou dan hebben ze die van ons nog nooit gezien. Prachtig gewoon hoe ze genieten van zichzelf lekker smerig maken om daarna terug op het terras te genieten van een knabbeltje om dan weer een dutje te doen zodat ze klaar zijn voor de volgende ronde.

Afgelopen zondag namen we ze mee naar een terras samen met de nieuwe baasjes. Oma Freia was tot onze grote verrassing ook aanwezig. Aan het eind van de middag hebben we oma Freia, mama Meghan en het puppenspul ook even laten spelen op het veld. Hilarisch om te zien hoe  Freia en een helemaal kale Meghan  rare bokkesprongen maakten van puur plezier.

Ook een trotse eigenaar van papa Duc en Tante Iris kwamen deze week op bezoek. Ook hier was het ontroerend om te zien hoe Meghan helemaal uit haar bol ging bij het zien van haar zus. Iris vond de pups leuk maar had echt geen zin in een ontdekkingstochtje van hen richting haar tepels. Zij vond dat ze haar tijd had gehad.

Het lopen aan het riempje gaat al heel vlot en braaf zijn ze ook. Geen nieuws hier wat dat betreft want ze zijn weer super makkelijk. Mooi voorbeeld is het roepen als ze terug van het veld naar het terras moeten. Een keer pupperdepup en de hele bende is paraat. Is het voedertijd zitten ze met zijn allen muisstil om me heen omhoog te kijken wat ik aan het doen ben en te wachten tot ze hun eten krijgen.

Komende week zullen ze dan gaan vertrekken en zullen de nieuwe baasjes mogen genieten van alle bijzondere momenten. We laten ze met pijn in ons hart vertrekken.

09-07-2013

Week 7 was een week die in het teken stond van de entingen. 3 Dagen later kregen ze ook hun ontwormkuurtje en dat is toch een flinke aanslag op die kleine lijfjes. Ziek zijn ze niet maar ze hebben wel degelijk last van hun darmpjes. Ze zijn allemaal flink aangekomen maar minder dan we gewend zijn.

Zondagmiddag volgde dan het eerste puppyuitje met de nieuwe baasjes , voor zover die konden, familie en een bevriend stel. Na de koffie met….. de eerste keer een ritje in de auto en ze vonden het eigenlijk helemaal niet bijzonder. Op 1 na die we allemaal konden horen gillen. Laat hij net degene zijn die de langste reis in de auto gaat maken. Kees, breng maar oordopjes mee[ lol]. We gingen naar Postel, de place  to be als je wilt dat er veel mensen zijn die allemaal de pups willen knuffelen. En dat is nu precies de bedoeling van dit uitje. De meeste veilig op de arm om de eerste indrukken te verwerken maakten ze kennis met de grote wereld. Auto,s, ronkende motors, kinderen en andere honden, het deed ze weinig. We zijn met ze in de schaduw gaan zitten waar ze lekker wat gingen wroeten in het gras, een beetje snuffelen en heel veel slapen want moe word je wel van zo,n uitje. Opa Jergan en oom Hiro gingen mee zodat niet iedereen hoefde te vragen  “hoe groot worden ze” en grappig was om te zien hoe Hiro, zelf eigenlijk niet zo gecharmeerd van het kleine grut, ze wel luid blaffend wilde beschermen als er vreemde honden bij ze in de buurt kwamen.

Na afloop hebben we ook de nieuwe baasjes laten kiezen cq overlegd wie welk hondje krijgt zodat ze nu ook weten wie hun nieuwe huisgenootje wordt. Wij weten nu ook hoe de hondjes gaan heten en kunnen ze nu ook met hun nieuwe naam roepen.

Stamboomnamen van de jongens, Mikos, Milan en Marec.
Stamboomnaam van de meisjes, Mairin, Mette, Maeron, Maeghan,  Maite en Malin.

01-07-2013

En ze zijn weer allemaal goedgekeurd. Vandaag kregen de pups hun eerste check-up. Oortjes, oogjes, tandjes, hartje, longetjes en knietjes, het was allemaal dik in orde. Leuk ook hoe de verschillende karaktertjes zich manifesteren tijdens dit onderzoek. Stabiel, ondeugend, onderzoekend en protesterend bij het afnemen van het wangslijm voor het DNA onderzoek, precies zoals we ze kennen.

We hadden deze keer een rustig weekend met maar 1 nieuw baasje op bezoek. Een mooie gelegenheid om de pups in bad te doen. Afgelopen week hadden ze een beetje last van diaree en het is waarschijnlijk niet nodig uit te leggen hoe ze er smorgens dan uitzien. Een goede borstelbeurt helpt ook maar een badje is zoveel frisser en zorgt er ook voor dat er geen bacterie in hun vacht blijft logeren. Met hulp van Johnny was het zo gepiept en zagen ze er allemaal weer fris en mooi wit uit.

Makkelijke pups ook die vanaf een uur of 11 lekker in de werpkist gaan slapen en zich niet laten horen voor een uur of half 8. Op een enkel keuteltje na vinden we ook niets en zodra ze buiten zijn gaan ze eerst hun behoefte doen voordat ze gaan eten. Vlees vinden ze het allerlekkerst al gaan de brokjes die ze vanaf afgelopen vrijdag krijgen er ook wel in. De tijd vliegt en ze worden al zo groot. Keten op het terras waar ook de poppenbuggy van onze kleindochter niet veilig is. Het leukste is natuurlijk om daarin te gaan liggen slapen. Graven in een klein strookje zand en proberen om het gras te pakken te krijgen aan de andere kant van de gaasomheining  zijn ook favoriete bezigheden. De bloemetjes in de potten op het terras, daar met veel zorg door opa gezet, zijn ook niet altijd meer veilig. Op haar achterpootjes lukt het net om tegen de bak op te gaan staan om vervolgens vakkundig de kopjes van de bloemetjes te trekken. We zeiden het al, hooligans zijn het.

25-06-2013

Hooligans worden het en als de deur maar even open staat zijn ze er met zijn allen vandoor. Gelukkig komen ze niet verder dan OF plassen in de huiskamer Of de andere richting in, keten op het terras. De pas geplaatste ballenbak wordt dan ook meteen uitgeprobeerd. Behalve goed eten, goed groeien en nog veel slapen zijn ze druk met elkaar en de wereld ontdekken. Daarin kun je nu ook al duidelijk de verschillende karaktertjes onderscheiden. Ze krijgen nu ook steeds meer de ruimte en ze vinden, zoals pups betaamd, alles interessant. Het moet dan ook beroken, geproefd en getest worden op hondentandjes. Het tweede wormkuurtje hebben ze ook alweer gehad zonder dat ze ergens last van hebben dus dat zit ook al mee. Kortom, ze worden steeds leuker en we genieten dan ook volop.

17-06-2013

Gisteren [zondag] zijn de pups voor het eerst buiten geweest. Het heerlijke weer maakt dat het buiten net zo warm is als binnen. Onder de overkapping en uit de wind kunnen ze heerlijk spelen en slapen met ruimte genoeg voor allemaal. In de avond komen ze dan allemaal binnen om de nacht in de werpkist door te brengen.

De toekomstige baasjes en ander bezoek zijn iedere keer weer verbaasd hoe snel ze groeien en ontwikkelen. De tandjes zijn door, ze lopen alsof ze nooit anders gedaan hebben en eten voor het eerst vast voer. Meghan heeft stilaan genoeg van het voeden. Wij nemen op een enkele voeding na het van haar over en s,nachts zorgt zij dat ze alles krijgen wat ze willen. Muisstil blijft het dan en s,morgens zijn ze allemaal rond en tevreden.

We kunnen ook duidelijk merken dat ze gewend zijn aan kinderen. Nu al zijn ze niet weg te slaan bij die kleine mensjes, waarschijnlijk door de frequente bezoekjes van onze kleindochter die er geen genoeg van kan krijgen. Zodra ze haar zien zijn ze allemaal paraat.

Afgelopen week hadden we 2 peuters van 2 jaar samen in de bak en het was ontroerend om te zien hoe lief die twee met de pupjes omgingen. Allebei een pup op schoot en daar zaten ze gezellig.

Het hele kleine is er nu wel af en het zijn nu miniatuurhondjes. De karaktertjes worden al duidelijker en ze stappen heel gerust rond met hun staartje over hun ruggetjes.
Oma Freia heeft ook nog een weekje de kans gehad om van haar kleinkinderen te genieten. Met haar gaat het uitstekend en ze heeft geen enkele last gehad van de ingreep. Haar kleindochter ging even knuffelen en als vanzelf ging haar neus onder het staartje van het kleintje om te kijken of er gepoetst moest worden. Moederinstinct verliezen ze niet.

Hieronder een fotoimpressie van week 4.

17-06-2013

Portretjes zijn gemaakt een dag voordat de pups 3  weken oud werden.

10- 06- 2013

Veel te snel is de derde week voorbij gevlogen. Een week waarin ze gaan lopen, spelen, zien, horen, blaffen en ons duidelijk gaan herkennen. Waarschijnlijk zijn ook de flesjes daar debet aan. Om Meghan te ontzien geven we de kleintjes een paar keer per dag een flesje en ze doen het goed. Flink eten en flink groeien. En na de maaltijd liggen ze tevreden in de werpkist. Ook het bezoek wordt ingezet bij het flessen en we hebben niet de indruk dat ze dat erg vinden. En passant kruipt poes Romy ook nog even op schoot. Nu nog wel maar als de pups straks ontdekken dat een poes een staart heeft blijft Romy op veilige afstand.

Meghan is begonnen haar vacht te verliezen. Hele blote billen en dijen. Soms een beetje genant maar helaas is het zo dat onze meiden niet wachten tot de pups weg zijn. Tegen die tijd beginnen ze weer een mooie nieuwe jas te krijgen.

Over krijgen gesproken. Gisteren werden we verrast door Karina en Bart en hun kindjes met een lekkere taart. Verrassing, want boven op zat een mooie afbeelding van 1 van de pups. Hij was bijna te mooi om op te eten.

Hieronder een impressie van afgelopen week. In de komende dagen zullen er ook nieuwe portretjes van de pups geplaatst worden.

Oma Freia is inmiddels herstellende van haar sterilisatie. Zij kijkt vanaf haar plekje toe hoe haar dochter haar kinderen verzorgd en waakt ondertussen weer volop mee. Een mooi gezicht, moeder en dochter samen naast de pups.

03- 06- 2013

De pups zijn alweer 2 weken oud. 2 Weken die voorbij zijn gevlogen. Inmiddels hebben ze hun oogjes open en doen ze hun eerste stapjes in de werpkist. Ook hebben ze hun eerste wormkuurtje gehad en hebben we de nageltjes voor de 2de keer geknipt. 198 Nageltjes in totaal en eigenlijk is het een karweitje wat nauwelijks tijd in beslag neemt.

Kleindochter Lynn heeft de tijd van haar leven. Pupjes op schoot en een leesboekje erbij om de pups “voor te lezen”. Het kleine ding begint dankzij de pups eindelijk over haar verdriet heen te komen van het verlies van haar eigen kleine kameraadje een maand geleden. Ondertussen raken de pups gewend aan kleine mensjes, een onderdeel van het socialiseren.

Het eerste bezoek is ook al geweest en mama Meghan vindt het allemaal prima. Zolang zij ook maar wat aandacht krijgt is het goed.  We proberen het wel nog een beetje rustig te houden want we merken wel dat de pups na een drukke dag iets minder goed aankomen.

Oma Freia is deze week ook weer hier omdat we met haar naar onze eigen dierenarts wilden. Komende week wordt ze gesteriliseerd. Het was even spannend hoe Meghan zou reageren op haar omdat zij niet hier woont. Wonderlijk genoeg accepteerde ze meteen dat haar moeder haar plekje op de bank weer innam.

Met Meghan gaat het uitstekend. Ze is een goede moeder en tot onze grote opluchting eet ze weer heel goed. Een kilo of 3 vlees per dag opeten is voor haar een peuleschil dus we hopen maar dat ze snel weer een beetje op gewicht is.

30 -05- 2013.

REU 1

 

REU 2

 

REU 3

 

TEEF 1

 

TEEF 2

 

TEEF 3

 

TEEF 4

 

TEEF 5

 

TEEF 6

 

25 -05- 2013. En dan is het zover, op pinkstermaandag is Meghan bevallen van 11 prachtige pups.  Na een hele rustige zondag maakt Meghan ons vroeg in de morgen wakker omdat ze naar buiten wil. Een beetje graven, een beetje plassen en een beetje onrustig. Voor de zekerheid blijf ik bij haar in de woonkamer en even slaap ik nog op de bank. Tot Meghan een eerste flinke perswee krijgt en reutje nr 1 geboren wordt. Nadat het kereltje verzorgd is bellen we onze stagiaires die allebei bij de geboorte aanwezig willen zijn. Samen met hen wachten we de geboorte van nr 2 af. Meghan doet het heel rustig aan en zonder moeite zet ze in totaal 11 pups op de wereld daarbij geholpen door Jolien en Uschi.
Op dinsdag hebben we helaas afscheid moeten nemen van 2 van de kereltjes. Sectie wijst uit dat vocht in hun longetjes hen fataal werdt. Meghan ontwikkelde ook nog eens een flinke ontsteking dus de roze wolk was even ver te zoeken.
Nu, een paar dagen later, gaat het prima met mama Meghan en haar kindertjes, 6 teefjes en 3 reutjes. Meghan is koortsvrij, eet weer goed en de kleintjes groeien goed. Meghan is een hele zorgzame moeder die niets anders wil dat dat haar kindjes heel dicht bij haar liggen. Als kleindochter Lynn ons bezoekt legt ze beschermend haar koppie over de pups heen hoewel ze Lynn wel toe laat in de werpkist. Ook de stagiaires kunnen met een gerust hart de pups oppakken en bij haar leggen. Het wegen vindt ze wel vervelend en ze probeert dan om de pups in haar bek te pakken om ze terug in de werpkist te krijgen.

21-04-2013

 Eigenlijk zou er hier nu een foto van de echo moeten staan maar helaas zijn we natuurlijk onze camera weer vergeten. Niet getreurd, we krijgen een herkansing en de foto zal dan alsnog geplaatst worden.

In ieder geval was duidelijk te zien dat Meghan drachtig is. En het ziet er naar uit dat het er VEEL zullen worden. Bij de eerste blik is het al duidelijk, een trosje druiven, zo zitten ze bij elkaar gepakt daarbinnen. Met Meghan gaat het goed en ze heeft al een duidelijk buikje.  Ze krijgt ook al extra te eten, ze is al niet zo dik dus we moeten nu proberen haar reserves op te bouwen.

Omstreeks 23 Mei 2013 verwachten we pups van:

Just Meghan from Cailins Garden

Duc de Reve du Royaume d.ursita

04-10-2012

Alweer een maand geleden zijn de pups vertrokken naar hun nieuwe baasjes. Ruim tijd voor ons dus om te kunnen vaststellen dat ze het geweldig doen. Fijne baasjes met hart voor hun hondje.

Een maand die helaas ook in het teken stond van veel contacten met de nieuwe baasjes omdat ze na vertrek besmet bleken met een parasiet. Flink aan de diaree, dat is wat je NIET wilt voor de baasjes en pups. Inmiddels doen ze het allemaal weer prima, zijn ze kerngezond en groeien ze flink met als toppunt “kleine” Loghan die nu met 3 maanden al bijna 20kg weegt.

Natuurlijk plaatsen we hier ook de foto,s van de baasjes met hun pupjes. Beter laat dan nooit zullen we maar denken.

Lord Magnum heeft zijn thuis gevonden in Den Haag [NED]

Lumikki  [Delphi] heeft een warm welkom gekregen in Eindhoven [NED]

Linette [ Kadischa] woont samen met haar halfbroer Kadar in Lingen  [ DU]

Layla vond haar thuis in Damme [ B]

Lefilou [Filou] is kasteelheer in Witten [DU]

Loghan heeft een liefdevol thuis gekregen in Torhout [B]

20-08-2012

Week 6 en week 7

Ze hoeven alleen nog maar te groeien en dat doen ze dan ook. Iedere keer zijn de nieuwe baasjes verbaasd over de groei van hun pupje. Wij zien dat niet zo, we maken ze iedere dag mee maar aan het eind van de week als ze een weegbeurt hebben is het duidelijk, tussen de 1 en anderhalve kilo per week komen ze aan.

S,nachts in de bak vinden ze allang niet meer leuk en daar hebben we dan ook een oplossing voor gevonden. Door de warmte is het in huis ook niet lekker voor ze en we hebben de laatste 3 dagen de pups dan ook lekker buiten in hun kenneltje laten slapen. Helemaal gerust was ik er niet op maar met de nodige voorzorgsmaatregelen en opa Jergan als bewaker van de kleine witte kudde kwam het helemaal goed.

S,avonds is het feest dan gaat de tuinslang aan om het terras te sproeien en schoon te maken. Met zijn zessen rennen ze om het hardst door de waterstraal om daarna………….. lekker in het zand te gaan graven. Ze zien er dan uit als kleine vieze verschrikkingen en smorgens zijn ze weer helemaal schoon.

Ook hebben ze al veel bezoek gehad en ook zijn er al verschillende hondjes van andere rassen en hun halfbroers komen spelen. Ze vinden het allemaal doodnormaal en zijn nergens van onder de indruk.

Ons puppyuitje gisteren viel in het water door de warmte. We zouden met de nieuwe baasjes en alle pups op stap gaan maar met temperaturen van ver boven de 35 graden vonden we het absoluut niet verantwoord. Komende week krijgen ze alsnog hun eerste autoritje.

Dat kan omdat ze inmiddels allemaal ingeent en nagekeken zijn. Allemaal kerngezond zover en hoewel we daar ook geen twijfels over hadden is het toch fijn om het bevestigd te zien.

07-08-2012

De wereld wordt al groter voor de pups en dat is te merken. Als we ze s,avonds voor de nacht terug in de werpkist zetten verschijnen er mooi een aantal kopjes op rij boven het deurtje van de kist. Luid piepend laten ze merken dat ze daar geen zin meer in hebben. Eenmaal geproefd van de ruimte vinden ze de beslotenheid van de kist helemaal niet leuk meer.

De brokjes die ze krijgen gaan er vlot in. Gewoon, zoals ze zijn worden ze opgeknabbeld. Iris geeft ze ook nog een paar keer per dag te drinken en dat gebeurt niet altijd meer liggend. Als zij het overschot van de maaltijd komt opruimen maken de pups van de gelegenheid gebruik om onder haar mee te lopen en ondertussen nog even lekker te drinken. De kleine tandjes worden niet altijd op prijs gesteld en we zien Iris dan boven op het kleine tafeltje zitten wat in de puppyren staat om aan die zoekende bekjes te ontkomen. Een grappig gezicht.

Groeien doen ze goed, aankomen ook. Ze beginnen nu ook ondeugender te worden. Het kleine tentje wat in de puppyren staat wordt vakkundig geproefd en tandjes in elkaars oortjes begraven. Omdat het niet meer zo warm is zijn de pups ook veel aktiever.

 De pups krijgen ook veel bezoek. Afgelopen week zijn weer alle baasjes naar hun kindje komen kijken en de meesten van hen moeten daar een behoorlijke afstand voor afleggen. De baasjes hebben in de meeste gevallen ook de naam van hun hondje bedacht. Alleen Loghan en Lumikki hebben hun naam van ons gekregen.

31-07-2012

Een zware week voor de pups. De warmte heeft een flinke impact op de pups gehad. Ze hebben de hele week lekker buiten gelegen al zijn ze nog heel klein. S,Nachts slapen ze binnen in de werpkist maar door de warmte hebben ze het moeilijk. Drinken bij mama, water en een vochtige handdoek om op te liggen bieden iedere keer maar een beetje verlichting. Dat betekend slapeloze nachten want natuurlijk laten ze hun ongenoegen blijken door te piepen. Hoewel je weet dat er niets ergs aan de hand is ga je toch iedere keer kijken.

Overdag hebben we ze een bak water gegeven en als het ze even teveel wordt zetten we ze even lekker in dat bad. Dat helpt, daarna gaan ze weer heerlijk slapen. Eten doen ze wel goed en groeien dus ook. Net 4 weken oud wegen ze allemaal rond de 3 en een halve kilo.

Onze kleindochter heeft het goed begrepen. Net terug van vakantie zag ze de waterbak en ging daar met kleren en al inzitten waarna ze de pups bij zich wilde hebben en ons dat duidelijk maakt door luid en duidelijk BAD te zeggen. Hoe kunnen we anders dan haar en de pups dat plezier te gunnen ook al staan ze daarna allemaal wat smoezelig op de foto.

Het tweede wormkuurtje hebben ze ook al gehad en nageltjes knippen en borstelen is nu regelmatig aan de orde. Zo wennen ze vast en zou het straks bij de nieuwe baasjes allemaal vanzelf moeten gaan.

24-07-2012

Grote veranderingen en gezellige drukte deze week. Laura die bij ons stage heeft gelopen afgelopen jaar komt geregeld langs en blijft soms ook logeren. Voor ons en de hondjes heel fijn want die extra paar handen komt ook de volwassenen ten goede. Ook Katoo kwam logeren en hoewel ze pas 11 is hebben we al heel veel hulp aan haar. Samen met Laura heeft ze ook de eerste portretjes van de pupjes gemaakt. Goed gedaan meiden!!!!

Lumikki

Layla

Lefilou

Magnum

Kadisha

Loghan

De pups hebben allemaal hun oogjes open en ook de oortjes doen het al goed. Als er geblaft wordt door de groten horen we piepkleine blafjes uit de puppybak.
Ze komen goed aan, slapen s,nachts heerlijk en ontwikkelen prima. De toekomstige baasjes die hun kindje komen bezoeken zijn allemaal verbaasd over de snelle groei en ontwikkeling van de pups. Lopen, spelen, ontdekken en veel slapen bepaald hun dag. Ook kregen ze hun eerste vleeshapje wat er duidelijk met smaak inging. Iedere keer weer verbazingwekkend dat ze van de melk zonder problemen overgaan op vlees eten.
Vanwege het mooie weer hebben we ze nu ook laten kennismaken met hun plekje buiten. De grote hondenmand vinden ze niet zo geslaagd maar lekker met hun buikje op de koele tegels vinden ze wel prettig.
Hier een selectie uit de foto,s die afgelopen week gemaakt zijn. Enkele daarvan ons beschikbaar gesteld door nieuwe baasjes.

16-07-2012

Week 2 is alweer voorbij. In de afgelopen week hebben alle nieuwe baasjes hun pupje al kunnen knuffelen en bewonderen. Ook mama Iris krijgt de nodige aandacht. Ze is lief, tolereert het bezoek ook bij haar pups maar is erg kieskeurig wat onze dierlijke huisgenoten betreft. Sommige katten duld ze absoluut niet en anderen mogen rustig in de buurt van de pups zitten. Chazanne mag zelfs de restjes van haar eten maar onze Yazziz is persona non grata en wordt alleen geduld in de bench in de keuken. Jammer want Yazz vindt de pupjes superopwindend. Als Iris even buiten is neemt zij de kans waar om even aan de pupjes te snuffelen en ze geeft piepend aan dat ze de kleintjes toch wel heel erg leuk vindt.

De oogjes zijn nu ook open, bij sommigen verder dan bij anderen, en ook beginnen ze voorzichtig met elkaar te spelen en door de bak te lopen.
Komende week zullen de pups flink ontwikkelen. Nu de oogjes open zijn volgen de oortjes en aan het eind van de week zullen we dan ook merken dat ze horen. De eerste speeltjes liggen dan ook al in de bak, lekker zacht om in te bijten en met geluid voor als ze straks kunnen horen.

Inmiddels slaap ik weer in mijn eigen mandje met de deur naar de woonkamer open. Iris maakt daar gretig gebruik van en hoewel ze zich keurig van haar taken als moeder kwijt vind ik haar s,morgens toch bij mij in bed. Geen pupjes die piepen omdat ze honger hebben of een vieze bak, ze voed ze keurig s,nachts en poetsen doet ze s,nachts ook nog.

02-07-2012

Vandaag een week geleden waren we nog volop bezig met de geboorte van de zesling en vandaag liggen ze een weekje oud als dikke mollen te slapen.

De eerste dagen vind ik altijd het zwaarst omdat je nauwelijks aan rust toekomt en naar bed gaan om te slapen al helemaal niet. Vanaf de dag van de geboorte slaap ik bij de pups en word ik wakker van ieder piepje. De eerst dagen zijn de pups nog wat gevoelig en moeten nog wennen aan het op de wereld zijn maar de laatste twee nachten slapen ze keurig en piepen niet meer als mama Iris in of uit de bak stapt en ze daarbij soms met haar poten raakt.

Iris is nu ook rustig, de eerste dagen had ze veel last van de nawerking van de bevalling en wilde nog steeds graven. Niet erg zolang dat maar niet midden in de nacht is. Ze eet ook erg goed dit in tegenstelling tot vorige keer toen we het heel zwaar gehad hebben om haar op gewicht te houden. Een prestige kwestie voor ons want we zijn er juist trots op als de mama,s hun gewicht behouden.

De eerste baasjes zijn ook al op bezoek geweest. Hoewel ik er niet van houd om op onze site te zetten dat we kadootjes krijgen wil ik deze keer een uitzondering maken.  Een goed verstaander heeft maar een half oor nodig en zo zorgde een van de nieuwe baasjes voor tutteldoekjes voor ieder van de kleintjes om straks hun nestgeurtje mee naar hun nieuwe huis te kunnen nemen. De poppetjes zijn eigenlijk bedoeld voor baby,s en zien er superschattig uit. Natuurlijk sieren ze inmiddels de bak waar ze begonnen zijn aan een belangrijke taak, het geruststellen van de pups straks in hun nieuwe thuis.

Ook Renske en Tiebe kwamen de pups bezoeken en knuffelen. Het is iedere keer weer ontroerend te zien hoe puur kinderen zijn en hoe ze instinctief weten dat de pups kwetsbaar zijn. Voor de pups die nog niet horen of zien toch al een eerste kennismaking met de wereld.

Verder kunnen we alleen nog de foto,s plaatsen. Ik denk dat die voor zichzelf spreken.

02-07-2012

De pups van Iris from Cailins Garden en Duc du Royaume d,Ursita zijn geboren.

Op de 58ste dag van de dracht heeft Iris het leven geschonken aan 3 prachtige zonen en 3 knappe dochters.
Zondagavond begon Iris onrustig te worden. Ze wilde steeds naar buiten voor kleine plasjes en om heerlijk te graven in de tuin. Omdat ze ons de vorige keer op de 57ste dag van de dracht verraste door plotseling haar eerste pup achter ons bed te deponeren besloot ik om geen risico te nemen en bij haar te blijven slapen. Van slapen kwam echter niet veel want ze heeft me de hele nacht goed bezig gehouden. Maandagmorgen dus maar snel de andere honden verzorgd en me daarna met Iris op de bank genesteld om af te wachten wat komen ging.
Tot 2 minuten voor half 4 hield ze ons in spanning en toen was de bevalling officieel begonnen met de geboorte van haar eerste zoon. Tot half 10 die avond hebben we op een ontspannen manier de bevalling begeleid. Iris deed het geweldig, heel rustig en relaxt onderging ze alles en nam iedere keer een volgende pup weer dankbaar in ontvangst.

Wat het voor mij deze keer nog specialer maakte was de aanwezigheid van onze kleindochter van 17 maanden die op de eerste rang bijna de hele geboorte heeft meegemaakt. Dat ze duidelijk snapte wat er gebeurde bleek toen ze met een schuin koppie onder de staart van Iris ging kijken of er al een volgende pup aankwam.
Ze heeft tussen de geboortes door lekker bij Iris in de bak gezeten en haar geknuffeld en gekust en Iris vond het helemaal geweldig.

Inmiddels ligt Iris lekker fris gewassen bij te komen van de geboorte. De kleintjes liggen met dikke buikjes lekker te slapen als ze tenminste niet aan het drinken zijn. Ze komen goed aan en Iris eet gelukkig ook heel goed want dat was vorige keer wel iets anders.
Voor ons en de toekomstige baasjes kan het grote genieten nu beginnen.

05-05-2012

IRIS FROM CAILINS GARDEN

HD- A2,patella 0/0,ED en OCD vrij.

Vandaag is onze Iris gedekt door Duc. Een half jaar geleden deden we deze combinatie met Freia, de moeder van Iris. Omdat de pups hele fijne karakters hebben en we de combinatie helemaal zagen zitten hebben we opnieuw gebruik gemaakt van de diensten van Duc.

Duc heeft inmiddels wat meer ervaring en we wilden hem de kans geven om zonder dekmeester, die hem vorige keer een handje moest helpen, zijn taak te volbrengen. Dat ons vertrouwen in hem terecht was bleek al binnen 5 minuten. Nadat Iris en Duc zich even kostelijk vermaakt hadden in een modderig veld hebben we ze op het droge gehaald op het terras. Nog even wat dingetjes wegzetten om ze de ruimte te geven en ja hoor, de dekking was al een feit. We zijn superblij dat we zo snel en zo gemakkelijk deze dekking hebben zien gebeuren. We hopen dan ook dat dit een voorteken is voor een voorspoedige dracht en dito geboorte. Over 4 weken zullen we een echo laten maken om zeker te zijn.

11-03-2012

Kadar heeft zijn thuis gevonden in leichlingen [D]

En dan vliegt het laatste vogeltje uit. Vandaag is Kadar opgehaald door zijn baasjes. Met zijn vertrek komt er een einde aan deze nestperiode bij ons. Hoewel we langzamerhand toch gewend zouden moeten zijn aan afscheid nemen zijn er ook deze keer weer tranen. Hoewel we weten dat alle pups geweldige baasjes hebben is het moeilijk deze laatste te laten gaan.
Bijna 14 weken is hij hier geweest en we raakten met de dag meer aan hem gehecht.

Mama Freia is inmiddels haar vacht bijna volledig verloren maar heeft net als altijd een goed gewicht na het nest. De tijd zal zijn werk doen en haar, haar vacht weer teruggeven. Voor haar zit het er ook op. Met drie nestjes heeft ze ons meer gegeven dan we ooit gehoopt hadden. Zij gaat nu genieten van een welverdiend pensioen.

29-02-2012

Week 12

Waar blijft de tijd. In de afgelopen weken zijn ze allemaal uitgevlogen. Alleen Kadar is nog hier.   Kadar slaapt al lekker in de bench. Vanaf het begin is hij al heel flink geweest. Geen piepje heeft hij laten horen. S,nachts staan we op om hem een plasje te laten doen want anders is de nacht wel erg lang. De zindelijkheidstraining is dus al begonnen.
Hij speelt heerlijk tussen de groten in de tuin en eet als de beste. Kortom, een heerlijk ventje waar we nog echt van genieten.

Kadar wacht nog op een baasje.

Keenai is het vriendje van Kythana in Sint Truiden [B]

Keyon maakt zijn familie gelukkig in Epe [Ned]

Kane woont samen met zijn twee grote vrienden en zijn baas in Hasselt [B]

Kadeem wordt de grote vriend van Marco in Blerick [Ned]

Kasper vervult de droom van zijn baas in Den Bosch [Ned]

08-02-2012

Week 8 en 9.

Langzamerhand beginnen de pups te vertrekken. Als eerste zagen we Kalah uitvliegen. Zij heeft een leven als een prinses bij haar nieuwe baasjes in Leusden [Ned]

Vervolgens is het de beurt aan Kamillo. Kerstin en Sebastian geven hem een liefdevol thuis in Lubeck [D].

Dan is het de beurt aan Kendo. Even hebben we overwogen om deze kanjer bij ons te houden maar met nog 2 jonge dames die aandacht en tijd vragen hebben we toch besloten hem te laten gaan. Hij bewaakt de koi-kwekerij van Jos en Sabine in Grubbenvorst. [Ned].
Hij blijft wel behouden voor onze kennel.

Na veel wikken en wegen, karaktertjes analyseren en gesprekken met hun nieuwe baasjes is besloten dat Kamaro en Kosmo samen het reuengezin van Thierry en Stefanie gaan versterken in Tongeren [B]

Dan is het de beurt aan Kingston. Deze lieve en knappe jongen leeft als een prins bij Wim en Suzy in Tessenderlo. [B]

Komend weekend zal ook Keenai naar zijn nieuwe baasjes vertrekken.

Kamaro en Kosmo

Kendo

Kayne,Keyon,Kadeem en Kadar wachten nog op een baasje. Op Kasper is een optie genomen.

Ondertussen vermaken de overblijvers zich prima. Hoewel het heel koud is hebben we met wat kunst en vliegwerk een mooi en warm plekje voor ze kunnen verwezelijken zodat ze zonder problemen buiten kunnen spelen. Af en toe mogen ze even lekker in de tuin en in de sneeuw maar niet te lang want het zijn uiteindelijk nog baby,s. Een impressie van de sneeuwpret vindt U hieronder.

27-01-2012

Week 8.

Nog even en dan gaan de eerste pups vertrekken. We hebben nog een laatste keer portretjes van ze gemaakt en de namen van de pups zijn nu ook bekend.

Kamillo

Keyon

Kamaro

Kayne

Kasper

Kadeem

Kalah (PiP)

Kadar

Kosmo

Keenai

Kingston

Kendo

24-01-2012

Week 5,6 en 7

7 Weken zijn ze alweer en het worden al flinke hondjes. Heel tevreden ook, als ze op tijd aandacht en eten krijgen hoor je ze niet. We hebben echt geboft.

Vorige week moest ik s’nachts om twee uur even opstaan en om iets te drinken moeten we door de woonkamer waar dus 12 pups wakker werden. Negeren maar want midden in de nacht is niet echt een tijd om ze aandacht te geven. Op de terugweg door de woonkamer even vanuit een ooghoek gekeken wat ze aan het doen waren. En dan smelt je dus, zitten daar 12 pups op een rijtje heel lief en stil te kijken wat het vrouwtje aan het doen is. En het fijnste is dat ze zonder piepje ook weer heel lief gingen slapen.

Natuurlijk is het ook fijn dat ze zo makkelijk zijn omdat het weer zo slecht is. Afgelopen week hebben we daarom maar een provisorische overkapping gemaakt zodat de pups in ieder geval buiten kunnen eten, even kunnen spelen en eventueel hun behoefte kunnen doen.
Het is grappig om te zien dat ze, zodra we ze buiten laten, allemaal hun behoefte gaan doen. En hoewel ze nog verre van zindelijk zijn is het begin er al wel. Af en toe zie je er zelfs al een voor de deur staan die er zelf om vraagt om buiten te mogen.

Ook zijn ze afgelopen week voor het eerst ingeent en volledig gecontroleerd door de dierenarts. Oogjes, oortjes, tandjes, hartje, longetjes en knietjes zijn nauwkeurig bekeken EN allemaal in orde bevonden. Hoewel we niet anders hadden verwacht is dat toch altijd weer fijn te weten.
Leuk ook dat net de baasjes van 1 van de kereltjes op bezoek waren en zo konden zij voor het eerst hun hondje laten onderzoeken door de dierenarts.

4 Keer per dag krijgen ze een vlees of brokjes maaltijd. Met twaalf van die kleine monstertjes gaat er dus heel wat eten doorheen. Bakjes staan klaar, deur open en aanvallen maar. Even wat snelheid en handigheid in de strijd gooien zodat ieder ook een eigen bakje heeft en smullen maar.

Er zijn nog enkele reutjes beschikbaar.

05-01-2012

Week 3 en 4

  De afgelopen 2 weken zijn voorbij gevlogen. Mama Freia liet ons de week voor kerst schrikken door een flinke melkklierontsteking te krijgen. Behalve met  antibiotica hebben we haar ook een aantal dagen behandeld met gembercompressen en de ontsteking minderde zienderogen. Gevolg is wel dat Freia het helemaal niet meer ziet zitten om de kleintjes te laten drinken. S’morgens zijn ze nog welkom en soms in de loop van de dag nog eens als ze voelt dat ze veel melk heeft maar voor de rest is het aan ons. De pups eten nu vlees en zelfs af en toe al brokjes. De tandjes zijn er ook allemaal en die worden al goed gebruikt om te knabbelen.
De pups zijn heel tevreden en we mogen helemaal niet mopperen. Eten, slapen en spelen en op zijn tijd een knuffelmoment en je hoort ze niet.
Het blijft wel moeilijk om ze fatsoenlijk op de foto te krijgen. Door de flesjes blijven ze heel druk doen als we ze oppakken omdat ze hopen dat we een flesje voor ze hebben, maar met  een beetje hulp hebben we toch portretjes kunnen maken.
Voor de rest zijn onze weken zoals vanouds weer gevuld met heel veel bezoek. Heel gezellig dus allemaal.

18-12-2011

Week 1 en 2

Bijna 2 weken oud zijn ze alweer en we hebben al volop genoten van de pups. Het zijn hele tevreden en rustige pups die je niet hoort mits ze op tijd hun voeding krijgen. Freia weet dat en doet er alles aan om haar kindjes tevreden te houden. Wij op ons beurt doen alles om Freia zo goed mogelijk in conditie te houden en dat betekent maaltijden aanvoeren zoveel ze wil. 12 Pups is een hoop voor 1 moeder dus we ondersteunen Freia door de kleintjes 2x per dag een flesje aan te bieden. Het gevolg daarvan is dan weer dat ze zodra ze ons ruiken meteen op schoot klimmen in de hoop dat er een flesje komt. Op schoot klimmen ja, want de eerste stapjes zijn inmiddels ook al gezet. Ze gaan zelfs al op hun kleine kontjes zitten.

De eerste baasjes zijn al op bezoek geweest en hebben heel voorzichtig hun nieuwe huisgenoot vast gehouden. Freia vindt het allemaal prima en staat sommigen zelfs toe om bij haar in de bak te zitten om haar kindjes te knuffelen.

De pups ontwikkelen prima en het lijkt erop dat we ons doel met deze combinatie wel gaan bereiken. Papa Duc heeft duidelijk zijn stempel gedrukt op dit nest met zoveel zonen en we denken dat heel veel pups het heel goed zouden doen op show als ze zich zo blijven ontwikkelen.
Omdat het ons niet lukt om mooie portretjes te maken die de pups eer aandoen hebben we besloten de portretjes voor later te bewaren.

08-12-2011

Freia heeft van pakjesavond een pakjesdag gemaakt. Op 5 december heeft ze ons een ongelooflijk cadeau gegeven. Op de 58ste dag van de dracht is ze bevallen van 11 stoere kerels en 1 prachtig meisje.
Zonder enige aankondiging vooraf[ zo moeder, zo dochter] is de bevalling om 11.15 begonnen met de geboorte van haar eerste zoon. Terwijl wij als een haas in de weer zijn met handdoeken en kranten ligt zij heel onschuldig en verbaasd naar haar zoon te kijken. Na deze eerste blijft het een hele tijd rustig. We zien wel iets van contracties maar dat is niet veel. Na bijna 3 uur besluiten we naar de dierenarts te gaan om te kijken waarom de bevalling niet doorzet. Deken achter in de auto en een mandje met kruik mee voor het geval dat……….Eenmaal de oprit af en de weg op besluit ze dat het tijd is voor haar tweede zoon en in een enkele perswee wordt het ventje in de auto geboren.
Voorlopig hebben we geen dierenarts nodig dus keren we om en gaan terug naar huis. Vanaf dan doet Freia de geboorte zoals we haar kennen. Heel op haar gemak, met hazenslaapjes tussendoor,zet ze haar kinderen op de wereld. Om 1.30 rond ze de geboorte af met haar 12de kindje.

De pups wegen tussen de 340 en 510 gram en dat is helemaal niet gek als je bedenkt dat ze geboren zijn op de 58ste dag.
De kleintjes zijn sterk en ze komen allemaal heel levendig en sterk ter wereld. EN alles zit erop en eraan.

Inmiddels zijn de pups aardig op dreef. Freia heeft melk genoeg en de pups drinken in groepjes van 6. Om de anderhalf uur wisselen we zodat de pups allemaal om beurten kunnen drinken en heerlijk tegen hun moeder aan kunnen slapen, terwijl de anderen genieten van de warmte onder de lamp.

Er zijn nog enkele reutjes beschikbaar voor de juiste baasjes.

16-11-2011

Vol ongeduld kijken we uit naar het nest van Freia  en Duc. We verwachten heel veel van dit nest wb gezondheid, karakter en uiterlijk.

Alta Colinas Frodige Freia

HD A2, Patella 0/0

Het was heel spannend of we inderdaad pupjes konden verwachten. We hebben meermaals progesteron laten testen en zaterdag 8 Oktober bleek ze plotseling van 4.9 naar ruim 20 te zijn gestegen. We hebben met spoed de reueigenaar geïnformeerd en gelukkig bleken de twee elkaar helemaal te zien zitten. Na een geslaagde dekking hebben we het dus maar gelaten voor wat het was want een tweede dekking had met deze progesteronwaarde geen zin meer.
Al snel werd duidelijk dat deze dekking niet zonder gevolgen was gebleven want Freia had net als de andere keren last van ochtendmisselijkheid en geen eetlust. Spelen is er ook niet meer bij en ze ligt het liefst tegen ons aan op de bank. Toch bleef het spannend want ook schijndracht kan dezelfde symptomen geven en met de hoge progesteronwaardes in ons achterhoofd hielden we er rekening mee dat het niet gelukt was.

De echo , een dag eerder dan normaal maar we hadden geen geduld meer, laat meteen zien dat er wel degelijk pupjes komen. We verwachten het kleine volkje rond 8 december.

15-10-2011

Door de verhuizing is de puppypagina een tijd niet meer bijgewerkt. Natuurlijk zijn de pups inmiddels vertrokken en kijken we met gemengde gevoelens terug op deze periode.
Van de pups niets dan lof, superkaraktertjes die zich prima ontwikkelden. Deze keer was het het vrouwtje dat er een puinhoop van maakte. De pups waren 10 dagen oud toen er een ambulance kwam voorrijden en het vrouwtje met spoed naar het ziekenhuis werd gebracht, gevolgd door een periode van rusten en zwak zijn. Gelukkig hebben we veel steun gehad aan onze dochter en een lieve vriendin die meteen haar matrasje klaar legde en de eerste periode bij de pups is blijven slapen. Jammer genoeg vliegt de nestperiode voorbij en voor je het weet zijn ze klaar om te vertrekken en dat terwijl je eigenlijk helemaal niet hebt kunnen genieten van ze.
Gelukkig hebben ze allemaal een prima baasje en doen ze het ook daar prima.

Mila is ons kleine wonder. Met 4 weken werd ze gecontroleerd door een oogspecialist en bleek ze blind te zijn. Gaandeweg de weken en maanden die inmiddels verstreken zijn leek haar zicht terug te komen. We gingen steeds meer twijfelen of ze nu wel echt blind was. Haar ene oogje wat eerst niet meedraaide deed het nu WEL en ook deed ze dingen die echt niets met horen of ruiken te maken konden hebben. Het toppunt was toen ze in de dressing op de grond zat en oogcontact maakte in de spiegel. Iets wat absoluut onmogelijk is als ze blind zou zijn.
Ook de controles bij de dierenarts lieten een evolutie zien. Aanvankelijk “keek ze ook echt blind” en reageerden haar pupillen niet op licht. Met 9 weken knipperden de pupillen als er met een lampje in werd geschenen en met 13 weken reageerden de pupillen volkomen normaal.

In de komende periode zullen we haar nogmaals aanbieden bij de oogspecialist maar ondertussen hebben we wel al de nodige info gekregen vanuit diverse mensen uit het vakgebied. Het is dus inderdaad mogelijk dat een hondje/pupje bij de geboorte schade oploopt en dat die zich later kan herstellen afhankelijk natuurlijk van de mate van schade en waar het zit. Omdat bij Mila geen afwijkingen IN het oog zijn gevonden en de blindheid dus centraal was, dwz vanuit de hersenen, is het absoluut mogelijk dat ze weer ziet.

Kamila-Lynn vernoemd naar onze kleindochter blijft bij ons.

Kamili woont met haar trotse baasjes in NL.

Kaylan is vertrokken naar NL.  waar hij de kennel van zijn vader gaat versterken.

Kaelem woont met zijn gezin in Belgie.

Kyran is dikke maatjes met zijn grote zus in NL.

Kay woont in Belgie bij zijn tante Haylee.

17-07-2011

Bijna 5 weken zijn ze alweer en ze zijn zo leuk. Verhuisd van de puppykamer naar de veranda en als het lekker weer is naar buiten kunnen we nu goed zien hoe de kleintjes evolueren. Ze spelen nu met elkaar en met de volwassen honden die in groepjes bij de kleintjes liggen. s,Avonds liggen alle volwassenen lekker bij ons en de pups in de veranda.

Jada ontpopt zich weer als DE NANNY, iets wat we al eerder van haar gezien hadden. Ze laat de kleintjes over zich heen kruipen, likt hun snoetjes en laat ze lekker betijen. Yazziz ontpopt zich als de bewaker, peuter die ze zelf nog is, beschermt ze de kleintjes. Nodig of niet, ze neemt haar taak heel serieus. Moet gezegd worden, ze vindt het speelgoed van het kleine spul ook wel heel erg leuk. Meghan en Yazziz zijn eigenlijk nog wat jong en worden ook niet zonder toezicht bij de kleintjes gelaten. Zij nemen het begrip" voetballen met de kleintjes" iets te letterlijk.

De dreumessen hebben elkaar ontdekt en af en toe kunnen we genieten van een kleine worstelwedstrijd. Pakken elkaars pootjes of oortjes en schudden maar. Ze zijn druk bezig om te oefenen op hun sociale gedrag.

Ze eten inmiddels vlees maar ook brokjes. Het knabbelen gaat hen al heel goed af.

Mama Iris wordt hierdoor een beetje ontzien want met haar gaat het wat minder. Ze wordt erg mager en hoeveel maaltijden we haar ook aanbieden, het helpt niet. We zullen nu dan ook voor het eerst de kleintjes zelf gaan spenen, tot nu toe lieten we de moeder altijd aangeven wanneer het tijd was.

Dinsdag zijn we met teefje 1 naar een oogspecialist geweest. Ons vermoeden werd daar bevestigd. Ze is volledig blind. Het oogonderzoek liet zien dat het een centrale blindheid is dwz vanuit de hersenen. In haar ogen werden totaal geen afwijkingen gevonden.
Na met de specialist alle mogelijkheden te hebben doorgenomen blijft als waarschijnlijke oorzaak toch alleen zuurstofgebrek tijdens de geboorte over. Net als bij mensenkinderen kan dat vervelende gevolgen hebben en bij haar is dat dus de blindheid.
Omdat de specialist ons heeft gegarandeerd dat Mila, want zo gaat ze heten, een volledig en dierwaardig bestaan kan leiden gaan we haar bij ons houden. We hebben al een paar keer de vraag gehad of we haar nu in laten slapen, maar wie ons goed kent weet dat dat voor ons geen optie is.  Ze is volledig gezond en als je haar bezig ziet zou je niet zeggen dat ze blind is. Ze heeft een sterker ontwikkeld hoor- en reukvermogen en daardoor redt ze zich prima. Kosten nog moeite zullen gespaard worden om haar een goed en gelukkig leven te geven en op dit moment is ze gelukkig en tevreden. Met de verhuizing over 2 maanden zijn ook daar mogelijkheden te over om haar een veilige omgeving te bieden.

Verder hebben we deze week geprobeerd om ze weer allemaal op de foto te zetten. Volgens ons is dat aardig gelukt al zijn ze in het echt altijd veel mooier.

Met dank aan Carlijn, Ellen en Marja voor de hulp. Het was leerzaam en gezellig en af en toe hilarisch.

teefje1

teefje2

reutje 1

reutje 2

reutje 3

reutje 4

Het is ons gelukt om portretjes te maken van de pups. Deze keer hebben we ze mee naar buiten genomen en ze waren zo nieuwsgierig dat ze zowaar stil bleven zitten.
De pups groeien goed en op 1" kleintje" na zitten ze allemaal tussen de twee en twee en een halve kilo.
We zijn ook begonnen met pap geven. Normaal zijn we hier niet zo,n voorstander van maar Iris heeft niet meer zo,n zin om de hele dag te voldoen aan die mondjes waar nu ook de eerste tandjes te voorschijn komen.

Ondanks de 4 tot 6 maaltijden die Iris opeet op een dag wordt ze magerder dan we gewend zijn bij onze zogende moeders, dus ook voor haar is het beter als de pupjes niet meer volledig van haar melk afhankelijk zijn. Aan het eind van de derde week zullen we beginnen met de eerste kleine vleesmaaltijd.

Oogjes zijn goed open en de oortjes doen het ook goed. Dat betekend wel dat ze ieder geluidje horen en zich dan luidkeels melden. Nog een paar daagjes en dan kunnen ze zich buiten vermaken als het weer het toelaat.

Teefje 1

Teefje 2

Reutje 1

Reutje 2

Reutje 3

Reutje 4

2 Weken zijn ze alweer, de kleintjes. Tonnetje rond liggen ze in de werpkist. Ze komen aan dat het een lieve lust is en we hebben weinig meer te doen dan te genieten. Mama Iris weet precies wat de kleintjes nodig hebben en wanneer. We slapen nu ook weer in ons eigen bed, wel met de deur open en Iris bij ons op de kamer, maar ze kan zo naar haar kindjes als ze dat nodig vindt.
De eerste oogjes zijn ook open en soms zitten ze al heel nieuwsgierig op hun kontje rond te kijken. De eerste nieuwe baasjes zijn al op bezoek geweest en komend weekend komt de rest. Het zal moeilijk kiezen worden want het zijn stuk voor stuk aandoenlijke propjes.

Het eerste wormkuurtje hebben ze ook gehad en de nageltjes al voor de tweede keer geknipt. Die lijken wel net zo hard te groeien als de kleintjes zelf doen.

We hebben een poging gedaan om portretjes van ze te maken maar dat is niet gelukt. Het kleine grut wil alleen maar eten zodra ze opgepakt of wakker gemaakt worden. De portretjes zullen dus voor later zijn.

18-06-2011 De eerste portretjes van de puppy,s zijn gemaakt.Dat viel nog niet mee want we hebben nog nooit zulke wriemelaars gehad. Het enige wat helpt om ze stil te houden is over het buikje aaien met als gevolg dat ze gaan plassen. Maar alles voor het goede doel zullen we maar denken.
Wat ook niet echt helpt is dat ze meteen willen drinken als ze opgepakt en dus wakker gemaakt worden.
De komende weken zullen we proberen om iedere week portretjes van ze te maken om die op de website te zetten.

We genieten enorm van dit luxe nestje. 6 Pups is te overzien en weinig werk, nu toch nog. Iris is een heel goede moeder dus het enige wat wij hoeven doen is in de gaten houden dat Iris niet teveel van zich vergt, op tijd de kist uitkomt en goed eet.

 Wie er ook geniet is onze prille kleindochter Lynn. Samen met oma knuffelt ze de kleintjes en hoewel ze natuurlijk nog niet snapt wat ze nu eigenlijk ziet vindt ze de geluidjes die de pups maken wel heel erg leuk.

13-06-2011

De pups van Iris en Shane zijn geboren. Na een voorspoedige bevalling is Iris de trotse en zorgzame moeder van 4 zonen en 2 dochters.
Iris zou Iris niet zijn als ze het niet op haar eigen manier zou doen. Na 58 dagen zwangerschap en zonder van te voren ook maar iets aan ons te laten zien dat de geboorte naderde, maakt Chazanne ons om 5 uur smorgens wakker door heel paniekerig te blaffen. Zij slaapt bij ons op de slaapkamer samen met Iris en ze is geschrokken. Het licht aan en uit bed, en gelukkig maar dat ik niet net als anders in het donker mijn bed uit strompel, want achter ons bed ligt een pup nog in het vlies. Een beetje koud maar levend. Met een beetje wrijven en warmte komt er al snel leven in de brouwerij. We zijn verbijsterd en verrast en de bevalling die we eigenlijk aan het eind van de week verwachten is hiermee dus begonnen.

We verhuizen naar de puppykamer, samen met het ligkussen wat Iris lekker vindt liggen. Eigenaar van de reu gebeld en de vriendinnen die bij de geboorte zullen zijn. Iris neemt haar tijd en doet het goed. Heel rustig en relaxed laat ze alles over zich heenkomen en al snel volgt er nog een pupje.
In de bak wil Iris niet en we proberen het ook niet, als zij lekker ligt op haar kussen blijft ze daar maar lekker liggen. Na 5 pups krijgen we de verklaring waarom de bevalling zo vroeg begonnen is. Een dode pup, die al langer dood was, heeft de bevalling in gang gezet. Deskundigen hebben ons verteld dat door een dode pup die gaat ontbinden de progesteron drastich kan dalen zodat de bevalling begint.

Dan is het wachten op de volgende en het vlot niet meer zo. Iris doet haar uiterste best maar de pup wil niet komen. We overleggen met de dierenarts en hij adviseerd te spuiten met hormonen dus dat doen we. Ondertussen maken we dat we zover klaar zijn, dat als het nodig is we meteen in de auto kunnen om te vertrekken want dit mag niet al te lang meer duren.
We geven onszelf een half uur en dan moet de pup er toch echt zijn. En ze is er dan ook maar helaas redt ze het niet . Te lang en te zwaar was het voor haar en ondanks onze inspanningen lukt het niet haar " aan de praat" te krijgen.
Ondertussen is de dierenarts ook gearriveerd en hij probeert ook nog maar zonder resultaat. En dan volgt er nog een verrassing. Nu de zware pup eruit is piept er een nog even zware broer tevoorschijn. En hij maakt het gelukkig prima.

Het is inmiddels 1 uur smiddags en de bevalling zit erop. Natuurlijk zijn we verdrietig om de kleintjes die het niet haalden, maar wel heel trots op de 6 die blakend van gezondheid hun weg zoeken naar mama,s tepels. Al smakkend beginnen ze aan hun levensreis.

16-05-2011

PUPS VERWACHT

IRIS FROM CAILINS GARDEN

HD- A2,patella 0/0,ED en OCD vrij.

Iris is de dochter van Jergan en Freia. Zij is een teefje met een heel lief en zacht karakter. Voor ons is ze heel speciaal net zoals haar komende nestje, omdat het voor ons het eerste nestje zal worden met een teefje dat hier geboren is.

ZALIKA’S AS PROMISE OF WHITE MAGIC

HD- A ,patella 0/0

Shane is een lichtelijk eigenwijze en  lieve reu die we goed hebben leren kennen toen hij een paar daagjes hier gelogeerd heeft. Met zijn stevige poten en lieve uiterlijk zal hij zeker een positief aandeel leveren in deze combinatie.

Als alles naar wens gaat kunnen we de pupjes rond 18 juni verwachten.

Hier alvast een voorproefje op een foto gemaakt van de echo afgelopen zaterdag.

30-10-2010

Veel later dan gewoonlijk hebben we eindelijk een update van de puppy-pagina. De dames en heren doen het prima bij hun nieuwe baasjes. Tandjes wisselen, groeien en natuurlijk met de baasjes naar cursus. Binnenkort hopen we ze allemaal terug te zien.

Just Meghan blijft bij ons waar zij heel vrolijk en vriendelijk door het leven huppelt en haar vader en moeder uitdaagt om te spelen

June Renee woont in Ham [B] maar is al een paar keer komen logeren. Hier controleert ze het gat wat Meghan gegraven heeft

Jada op schoot bij Alexander. Zij woont samen met hem en Annemiek en grote broer Fiocco in Neede [NL]

Jumble Jill [Senna] vermaakt zich prima met grote vriendin Herman in Rosmalen [NL]

Jalon maakt de boel onveilig en tuiniert in Vijfhuizen [NL]

Jaro houdt de boel in de gaten en geniet van alle aandacht van zijn baasjes in Beernem [B]

Jody Jingle woont samen met haar grote broer en zus in Drongen [B]

Jasmin met grote broer Troy op de bank in Geldrop [NL]

Joyfull June maakt de blits op school in Knokke [B]

18-07-10 WEEK 8 en 9

De laatste week dat alle pupjes nog samen zijn. Het afscheid nemen is begonnen en wat is het allemaal weer snel voorbij.
De pupjes hebben last van de warmte en liggen het liefst binnen. S,Avonds als het koeler wordt komt er echter weer leven in. Het sproeien van hun stuk van de tuin is iedere avond feest. Ze rennen om het hardst wie de waterstraal het eerst kan vangen en van pure opwinding rennen ze als konijntjes door de tunnel en over de stoep. Van het zwembadje wat we voor hun neer hebben gezet maken ze nauwelijks gebruik maar hun pootjes natmaken in de drinkbakken is hun belangrijkste bezigheid. De emmers water zijn dan ook niet aan te slepen.

Even nog een hachelijk moment bij het vertrek van een van de dames. Haar baasjes hadden een rit voor de boeg van 2 uur die uiteindelijk 4 en een half uur heeft geduurd door een ongeval. Een auto zonder airco en 36 graden op de thermometer. Gelukkig waren haar baasjes zo slim om haar de hele tijd nat te maken/houden en is het allemaal goed afgelopen maar je moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren. Zo,n kleintje heeft niet veel nodig om het niet te overleven.

Inmiddels druppelen de eerste berichtjes van de nieuwe baasjes binnen. Ze doen het allemaal prima en wennen snel aan hun nieuwe baasjes en huis. Soms zitten we met ontroering en dan weer met een brede glimlach de berichtjes te lezen en zien we zo voor ons hoe ze zich gedragen. De een een dramaqueen in de dop die beter naar de toneelschool dan naar een puppyklasje kan en de ander zacht en rustig. Grappig is dat we dat van te voren al kunnen voorspellen omdat we ze hier niet anders kenden.
Mettertijd zullen we de foto`s van de pups met hun nieuwe baasjes op deze pagina plaatsen.

05-07-10 WEEK 7

Deze week is voor de pupjes niet makkelijk geweest. Ze hebben net als de volwassenen veel last van de warmte. Na de entingen op vrijdag en de aanhoudend hoge temperaturen hebben ze allemaal een beetje last van hun buikje. Het zindelijk zijn van ontlasting s,nachts is daarmee om zeep. Twee nachten zijn we opgestaan om een uurtje met ze buiten te gaan zitten omdat het, ondanks dat alle ramen openstaan, te warm is in de puppykamer. Ze drinken ook  veel en liggen meestal rustig binnen te slapen. Ze liggen nu s,nachts ook in de veranda/serre omdat ze daar meer ruimte hebben en het niet zo warm is met zijn allen.
Eten doen ze goed en ze groeien dan ook flink door.

Zaterdag hadden we een puppymiddag voor de toekomstige baasjes. Gelukkig was het merendeel zo dapper om de warmte te trotseren. Na de koffie met cake en wat uitleg over vachtverzorging hebben we de socialisatiewandeling maar in het bos gehouden. Daar was de temperatuur nog enigszins draaglijk.  De pups in een warme auto zetten om met ze naar het centrum te gaan leek ons niet verstandig. De meeste van de kleintjes hadden ook genoeg aan de kleine wandeling in het bos, al hebben ze allemaal genoten van het losse zand en het gras onder hun pootjes. Na een broodje hebben de nieuwe baasjes afscheid genomen van hun pupje en is het aftellen tot het ophalen begonnen.

01-07-10 WEEK 6

Deze keer een late update in verband met ons bezoek aan Denemarken. Zin om te gaan hadden we niet, net nu de pupjes alsmaar leuker worden en de tijd vliegt. Onder de hoede van het baasje wat thuis was gebleven zijn ze het weekend echter prima doorgekomen.

Last van de warmte hebben ze wel. Ze drinken veel en liggen het liefst binnen op de koele tegels. Eten doen ze goed en de brokjes worden nu met net zoveel smaak naar binnen gewerkt als de vleesmaaltijden.

Ook zijn ze inmiddels ingeent en gecontroleerd door de dierenarts. Het hartje, de longetjes, knietjes, tandjes en oortjes, alles wordt nauwkeurig bekeken. Daarna dus het prikje en de chip, die toch wel met een erg dikke naald wordt ingebracht. De dames waren natuurlijk weer heel flink, waar de heren toch wel even moesten piepen.

s,Avonds gaan ze lekker slapen in de puppykamer maar omdat het wel erg druk en warm is in de puppybak hebben ze nu de hele kamer ter beschikking. Als ze naar bed moeten roepen we ze waarna ze met zijn allen komen aanstuiven want in de puppybak liggen kranten en kranten zijn leuk. De eerste 10 minuten doen ze dan ook niet anders dan scheuren om vervolgens lekker op een koekje of pensstaafje te gaan knabbelen. Daarna komt er rust in de bak en slapen ze lekker tot s,morgens.

Verder zijn onze dagen gevuld met bezoek en je merkt duidelijk dat ze dat ontzettend leuk vinden. Ze klimmen zelf op schoot bij het bezoek wat op de grond bij ze gaan zitten om hun verlangde knuffels in ontvangst te nemen.

18-06-10 WEEK 5

Deze week was er een van veel verdriet. Zondag kwamen Bjorn en Kim langs om nog een laatste keer met Jayden te knuffelen. Hij zou hun hondje worden en zij hebben hem ook zijn naam gegeven. Maandag moesten we hem dan laten gaan.
De schade die hij had opgelopen omdat Freia op hem terecht was gekomen bleek ernstiger dan gedacht en alle therapie, bezoekjes aan de dierenarts etc mochten niet baten. Het loslaten van Jayden is het moeilijkst wat we tot nu toe hebben moeten doen als hondenliefhebbers.

Natuurlijk hebben we niet veel tijd om bij dit verdriet stil te staan want ondertussen ontwikkelen en groeien zijn broers en zussen gewoon door. Ze genieten van hun maaltijden, al vinden ze vlees lekkerder dan brokjes. S,Avonds na de laatste voeding gaan ze braaf slapen tot een uur of 8 s,morgens, we hebben het nog nooit zo luxe gehad.
Ze spelen nu veel buiten als het weer het toelaat en komen dan binnen voor een dutje. Bezoek wordt door hen met enthousiasme begroet en de knuffels laten ze zich gewillig aanleunen.
Ook beginnen ze nu lekker te boeven en het tentje wat we opgezet hadden is inmiddels dan ook gesneuveld. Tegen zoveel puppypootjes en tandjes was hij niet bestand. Als echte peuters gaan ze op verkenning om te proeven en te ruiken. En soms…… gaat er al eentje naar buiten om zijn behoefte te doen. Een plasje vinden we nog wel eens binnen maar de rest wordt keurig buiten gedaan. Wonderlijk hoe snel dat kan gaan.

En dan nog een leuk moment. Even hebben we erover gedacht een flauwe grap te maken en te zeggen dat onze honden BARFEN maar de waarheid is dat dit moederloze lammetje van een week oud in pleegzorg is bij vrienden van ons. Natuurlijk kwam het mee op puppybezoek en het resultaat kun je zien op de foto,s. Het lammetje liep hier rond alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Tussen de puppy,s maar ook bij de volwassen honden. Nadat het uitgebreid besnuffeld EN geknuffeld was, was het tijd om het speelgoed van de pups te ontdekken.

12-06-2010 WEEK 4

Na de week  van de grote veranderingen zijn het nu inmiddels echte hondjes in miniformaat.
Deze week zijn we begonnen met vlees geven en dat smaakt ze geweldig. Mama Freia wordt zo een beetje ontzien al maakt ze nog steeds ontzettend veel melk.
De pups zijn nu verhuisd van de puppybak, waar ze echt niet meer tevreden waren, naar de veranda/serre, waar ze lekker de ruimte hebben en kunnen spelen met elkaar maar ook met de andere honden. Omdat het heerlijk weer is staat de deur open en af en toe gaat er al eens eentje naar buiten om daar de boel te verkennen.
De Newfoundlander dames vinden het kleine volkje geweldig en zijn steeds bij ze in de buurt te vinden. Kroelen in de staart, zoeken onder een buik naar een verborgen tepel en dan lekker tegen de billen van de zwarte tantes in slaap vallen, en de tantes vinden alles prima.

Freia is net als vorige keer heel tolerant naar de andere honden. Vanaf de bank, de meest veilige plek tegen zoekende mondjes, kijkt ze welwillend toe hoe de kleintjes zich met de tantes vermaken.
Deze week zijn we ook begonnen met brokjes strooien. Ze krijgen hun maaltijden vlees en melk van Freia maar we proberen af en toe of er ook al bij zijn die toe zijn aan een knabbeltje. De tandjes zijn nu allemaal door en de neusjes werken ook goed. Het handje brokjes voor ze op de grond gestrooid word gevonden en lekker opgepeuzeld.

04-06-10 WEEK 3

Deze week is een week van grote veranderingen. De kleintjes zien nu goed en kunnen horen. Ze zijn begonnen met samen spelen en ook de speeltjes die in de bak liggen worden onderzocht en besnuffeld. Ook zijn de eerste tandjes doorgekomen en het is dan ook geen wonder dat Freia matig zin heeft om de kleintjes te voeden. We moeten echt bij haar gaan zitten in de kist en als ze dan lekker geknuffeld wordt is ze wel bereidt om even te blijven liggen.

 In de aankomende week zullen we de pupjes dan ook gaan bijvoeren om Freia een beetje te ontzien.
Vandaag is het zelfs gelukt om wat portretjes te maken van het hele stel. De tongetjes nog uit de bekjes kijken ze heel nieuwsgierig wat er allemaal gebeurt.

Teefje 1

Teefje 2

Teefje 3

Teefje 4

Reutje 1

Teefje 5

Reutje 2

Teefje 6

Teefje 7

Reutje 3

Teefje 8

Teefje 9

29-05-10 WEEK 2

Dat kleine pupjes snel groot worden hebben we in de afgelopen week wel kunnen zien. Voordat ze 2 weken oud zijn hebben ze allemaal hun oogjes al open. Heel verbaasd zitten ze op hun kleine kontjes rond te kijken in de wereld die tot nu toe alleen nog uit de puppykist bestaat.
Groeien doen ze ook prima en behalve het kleine reutje, wat ook goed groeit maar veel kleiner is, zijn ze nu allemaal boven de 1300 gram en sommigen zelfs al boven de 1500 gram. Dat groeien gebeurt alleen op moedermelk. Tot nu toe hebben we geen flesje hoeven geven. Freia voedt de pupjes dus helemaal zelf en moet gigantische hoeveelheden eten. Er staat steeds een volle bak voor haar klaar en iedere keer zijn we verbaasd hoe snel ze alles op heeft en hoeveel ze eet.
Ook hebben de kleintjes hun eerste wormkuurtje inmiddels gehad en dit zeer tegen hun zin. Ze zitten dan echt te rillen en schudden van dat vieze goedje.
Ook hebben ze hun eerste bezoekers gehad. Dochter Iris en zoon Indigo kwamen met hun baasjes mee en zagen voor het eerst hun kleine broertjes en zusjes. Freia ligt in de puppykamer met de deur en het hekje open en alle honden gaan soms even op bezoek bij het kleine volkje. Net als vorige keer vindt Freia dat prima als ze maar met hun poten uit de bak blijven. Ze kijkt welwillend toe als de anderen aan haar kindjes snuffelen al blijft ze alert en zorgzaam.

WEEK 1

De eerste week is alweer voorbij dus tijd om weer eens de website te updaten.

Freia doet het prima. Ze is een wandelende melkbar en de kleintjes doen het er prima op. Eind van de eerste week zijn er al 3 die meer dan een kilo wegen. De twee kleintjes krijgen af en toe een flesje bij. Zij zijn fysiek [nog] niet in staat om zich tegen hun grote broers en zussen te verweren als ze weggeduwd worden. Zij groeien niet zo hard maar gestaag.
Freia is een hele bezorgde maar vriendelijke moeder. Het weinige bezoek wat we tot nu toe gestaan hebben wordt dan ook waaks maar vriendelijk ontvangen.

 In tegenstelling tot de vorige keer weet Freia nu ook precies wat het moederschap inhoud en ze poetst haar kleintjes of haar leven er vanaf hangt. Ze vindt het wel heel gezellig om niet alleen in de werpkist te liggen en stelt het gezelschap van haar vrouwtje erg op prijs. Ze gaat nu ook weer met de anderen mee naar buiten om een frisse neus te halen al heeft ze nog geen zin in spelen.

Ook hebben we geprobeerd om de kleintjes op de foto te zetten. De kwaliteit van de foto,s is echter zo slecht dat we het plaatsen daarvan uitstellen tot volgende week. We doen dan een nieuwe poging om portretjes te maken. Tot dan nog maar even wat algemene foto,s.

De teefjes

De reutjes

De teefjes

De reutjes

Dat de kleintjes rond en gezond zijn is duidelijk te zien. Ze rollen voldaan op hun ruggetje als ze klaar zijn met drinken en blijven dan vaak gewoon zo liggen. Ze zijn heel tevreden en rustig.

En dan nog even een foto van een cadeautje wat we van de week kregen. Een vriendin van ons bakt zelf taarten en had voor de gelegenheid een taart gebakken MET 12 PUPJES.

18-05-`10 Nieuwe foto`s van freia en haar pups.

Jij, door ons uitgenodigd op deze wereld,
 voor een leven vol liefde geven,
 van waakzaamheid en trouw.
Welkom in ons hart

Dankbaar en ontroerd en apetrots op Freia die ons dit prachtige geschenk heeft gegeven melden wij de geboorte van 9 prachtige dochters en 3 stevige zonen van Freia en Jergan.

Helaas heeft 1 kereltje zijn reis naar het daglicht niet overleefd

.

Na dagen van ongeduld en wachten is dan in de vroege morgen van 14 Mei eindelijk de geboorte van het eerste pupje een feit. Vrij onverwacht toch nog omdat Freia deze keer totaal niet de indruk gaf dat de geboorte dichtbij was. Ze was wel wat anders dan normaal en eten wilde ze ook niet echt maar ze was heel rustig en kalm zoals we de laatste weken van haar gewend waren. Voor de zekerheid was ik s,nachts  maar bij haar gaan liggen en dan plotseling is de eerste pup daar. Voor Freia zelf ook even schrikken maar al snel was ze weer helemaal in haar moederrol, sneller dan vorige keer toen ze wel even moest wennen. De geboorte is voorspoedig verlopen en om kwart over 8 s,morgens zijn er 13 pupjes. Helaas heeft 1 kereltje het niet gered. Hij werd doodgeboren. Natuurlijk hebben we nog geprobeerd hem te helpen maar eigenlijk weet je dat dat niet kan. Freia heeft hem wel helemaal gewassen waarna we hem in een mandje hebben gelegd.
Het voeden gebeurt in twee groepjes. Mama Freia heeft niet genoeg tepels om ze allemaal tegelijk te voeden en op deze manier zijn we er zeker van dat ieder krijgt wat hem toekomt.
Inmiddels liggen ze allemaal met ronde buikjes en melksnorretjes lekker te slapen. Freia maakt het prima en heeft haar eetlust weer terug. En wij, wij gaan weer volop genieten.

07-05-10 Vanavond zijn we even met Freia naar de dierenarts gereden om haar te wegen. Volgens de dierenarts zou ze een heel groot nest verwachten en aan haar omvang te zien zou dat wel eens kunnen kloppen. Ze was met 6 weken al dikker dan vorige keer in de laatste week en toen was echt niet te zien dat ze 11 pupjes zou krijgen.
We waren dan ook niet echt verrast toen we zagen dat ze maar liefst 13!!!!!!! Kilo is aangekomen in nog geen 4 weken. en dat haar taille is gegroeid van 73 naar maar liefst 102 cm.

Het babykamertje is klaar en wacht op zijn nieuwe bewoners.

HOERA                                              HOERA                                                HOERA

Vandaag zijn we bij de dierenarts geweest om een echo te laten maken. FREIA IS INDERDAAD ZWANGER.
Natuurlijk hebben we dat op gepaste wijze gevierd. De taart heeft de as moeder heerlijk gesmaakt.

Vanwege het overweldigende aantal pupjes wat we gezien hebben kunnen we nog enkele reserveringen aannemen.

Voor meer informatie en/of reservering kunt U contact met ons opnemen via e-mail riekywim@telenet.be of telefonisch 0032(0)11813179

14-03-2010 De dekking tussen Freia en Jergan is geslaagd. Nu maar hopen dat alles goed mag verlopen en wij Pyr baby`s rond 15 mei kunnen verwachten.

Alta Colinas Frodige Freia

HD A2

Patella vrij

CH NL.B.LUX.INT. Alta Colinas Damenes Jens (jergan)

HD A1,patella vrij,ED vrij,OCD vrij

Vrij van erfelijke oog en hart afwijkingen

Faithful from Cailins Garden HD A2 Patella 0/1....................................... Alta Colinas Bacchus HD B Patella 0/0

Faith

Fenris

FROM CAILINS GARDEN -- I -- NEST GEBOREN 26-01-2009

MOEDER: ALTA COLINAS FRODIGE FREIA- HD-A2 / patella vrij

VADER: ALTA COLINAS DAMENES JENS "JERGAN" - HD-A1 / patella vrij

Het Afscheid:

Het zit erop, onze kraamtijd met de pupjes is voorbij. Ondanks alle fijne baasjes die de pups gekregen hebben, is het vertrek ook deze keer niet zonder de nodige traantjes gegaan. De eerste berichten van de nieuwe baasjes, zijn ronduit positief, nauwelijks ongelukjes binnen, en de hondjes die in een bench slapen, hebben hun eerste nacht zonder de nodige pieppartijen doorgebracht. Zo gemakkelijk kan het dus ook zijn.

We hebben, mede door de superkarakters van de pups, ook besloten om Ivar bij ons te houden. . Iris was besproken, maar door onvoorziene omstandigheden bij haar nieuwe baasjes, is besloten om haar voor onze kennel te behouden, maar haar te plaatsen, dit omdat de opvoeding van 2 pups tegelijk nogal wat vaardigheden en tijd vereist. We vinden het prettig als zowel Ivar als Iris alle aandacht krijgen die ze verdienen.

De hondjes met hun nieuwe baasjes:

Week 8:

De laatste week dat ons elftal nog bij elkaar in ons huis is, is aangebroken. Met pijn in ons hart zien we het afscheid met rasse schreden naderen. En Oh, ze zijn zo leuk.

Inmiddels zijn het echt al flinke hondjes geworden, en zijn razend enthousiast bij iedereen die binnenkomt. Gewend aan alle aandacht die ze de afgelopen tijd gekregen hebben, verdringen ze elkaar om het eerste knuffeltje in ontvangst te kunnen nemen.

We zijn begonnen met ze leren aan het riempje lopen, en ze gaan mee in de auto naar het winkelcentrum en de markt. Ook heeft de trend van zich melden bij de deur voor een grote boodschap doorgezet, en we hoeven eigenlijk alleen maar af en toe een plasje op te ruimen. Eten doen ze prima en ze slapen zonder problemen de nacht door.

Voor een koekje gaan ze zelfs al even zitten, en ze zijn steeds langer wakker en aktief.

Komende week zullen 9 van de 11 pups hun nestje verlaten, en 3 van hen gaan naar mensen die al een hondje van ons hebben. We zijn heel trots en blij met het vertrouwen wat deze mensen in ons hebben.

IVAR

IVAR

Ismay

Ismay en Ivar

Ismay en freia

Week 7:

Wat gaat de tijd toch snel, en ook de ontwikkeling van de pups. Afgelopen week zijn ze allemaal ingeent en gechipt, en hebben ze de grote dierenartscontrole met glans doorstaan.

Stabiel als ze zijn, laten ze alles maar over zich heen komen, onderwijl spelend met de stethoscoop of met de handen van de dierenarts. Geen piepje bij het enten, dat hebben we ook al eens anders gehoord, en de hartjes blijven heel rustig kloppen. Een teken dat ze echt ontspannen zijn.

De gewoonte om na het eten of slaapje buiten een plasje te gaan doen, heeft zich doorgezet. Dat wil overigens niet zeggen dat de pupjes zindelijk zullen zijn bij hun nieuwe baasje, maar wel dat het begin er is. Hoopjes opruimen hoeven we alleen nog s,morgens, na de lange nacht, maar overdag doen ze dat keurig buiten.

De eerste wandeling, en autorit, beviel wisselend. Het autorijden is niet erg, maar als je dan een beetje misselijk wordt is dat natuurlijk niet zo fijn. Ze kijken rond, lopen aan het lijntje mee, en gaan als we nog even een terrasje doen, lekker onder de stoel liggen slapen.

Het idee dat de eerste pups al snel hun nestje gaan verlaten, doet deze keer nog meer pijn. De weken zijn voorbij gevlogen, en dat komt ook omdat dit nest echt supermakkelijk is. Eten , slapen, spelen en dan weer de puppykamer in, het is hen allemaal om het even. Tevreden kijken ze rond, of spelen in hun slaapkamertje verder. Om een uur of 11 s,avonds gaan ze slapen, om dan de volgende ochtend pas om een uur of 8 zich weer te melden.

Week 6:

Groeien, spelen, eten en slapen. Ze hebben het er maar druk mee. Waren de pupjes in het begin van de week nog maar af en toe een paar minuutjes buiten, in de loop van de week hebben ze ontdekt hoe leuk het  daar is. Als het weer het maar enigszins toelaat zijn ze buiten te vinden, waar ze het aanvankelijk druk hadden met het mollen van de klimop. Iets wat absoluut niet mag, omdat deze giftig is. We hebben er maar snel gaas voorgespannen.

 Ze hebben ook ontdekt dat je buiten je behoefte kunt doen, en ja hoor, af en toe staat er al eentje bij de deur omdat hij of zij buiten wil gaan plassen. Het is wonderlijk hoe makkelijk dit nest is. Ze zijn hardstikke tevreden en makkelijk, terwijl ze zich op zijn tijd toch echt gedragen als hooligans. Zitten er 7 in de tunnel te keten, zo erg dat het ding de hele veranda doorrolt.

Ook het eten van brokjes hebben ze ontdekt. Na een koude start zijn we een paar dagen overgegaan op alleen vlees, tot ze op een middag voor het eerst een beetje ontevreden waren. Een bakje brokjes bracht uitkomst, zoals bleek, en niks weken ed, nee we beginnen gewoon te knabbelen.

Ze beginnen ook hun sociale, soms wat a-sociale vaardigheden, te oefenen. De karaktertjes beginnen zich nu duidelijk te manifesteren. Sommigen stoer, anderen afwachtend, ondernemend maar ook rustig, vrolijk en actief, altijd bereid om een robbertje te stoeien met elkaar, waarbij de ander niet gespaard wordt, om uiteindelijk lekker tegen elkaar aan te kruipen in zo,n reuzenmand, om lekker even te slapen.

Week 5:

De pupjes gaan voor het eerst op ontdekkingsreis. Eerst aan het begin van deze week, krijgen ze de hele puppykamer ter beschikking. De vreugde is enorm bij het kleine volkje, en van pure zotheid, rennen en huppelen ze in het rond. De speelgoedjes worden goed benut, en vooral de speeltjes waar geluid uit komt zijn favoriet.

De hele week is druk met bezoek. Iedere dag zit het huis vol met mensen die graag even met de pupjes komen knuffelen. Fijn voor ons is, dat het bezoek meestal overdag komt, zodat we de avonden vrij hebben om met de volwassenen te knuffelen en bezig te zijn.

Op zondag is het weer geweldig, en na een eerste stap in de hondenhuiskamer, mogen ze nu eventjes naar buiten. Even maar, want het is niet de bedoeling dat ze op de koude grond gaan liggen slapen. Vanaf morgen wordt de werpkist weer opgeborgen, en zullen ze de puppykamer alleen nog gebruiken om te slapen en te eten. Ze gaan nu echt de grote wereld ontdekken.

Week 4:

Een late update deze week.  De pupjes beginnen nu steeds meer aandacht te vragen. Ze krijgen nu hun maaltijden carnibest en drinken af en toe nog bij Freia.

Freia begint er een beetje genoeg van te krijgen om het hele elftal te laten drinken, maar gelukkig zijn ze nu zo groot, dat ze, terwijl Freia hun restjes carnibest verorberd, onder haar kunnen meelopen, en dan toch nog een slokje melk kunnen meepikken.

Sarah onze stagiaire bezig met het verzorgen van de pups.

Ze groeien geweldig goed, en liggen met dikke buikjes, heel tevreden te slapen, tussen de voedingen en het spelen door. Het is een heel gemakkelijk nest, heel tevreden, en zeker niet veeleisend.

Afgelopen maandag is het deurtje uit de werpkist gegaan, en ze hebben nu de hele puppykamer ter beschikking. Dolle pret, want al die ruimte nodigt uit tot rennen, en rare capriolen uithalen.

Het speelgoed wordt nu goed gebruikt, en ook elkaar bespringen is een amusante bezigheid.

Het wordt ook steeds drukker met bezoek. Familie, vrienden, kennissen, pupkopers, en de mensen die al eerder een hondje van ons gekregen hebben, de aandacht voor de kleintjes is overweldigend. Ze laten het zich trouwens allemaal heel relaxed aanleunen, en genieten van alle aandacht, om vervolgens doodmoe in slaap te vallen.

Week 3:

3 Weken oud alweer, wat gaat het vreselijk snel. De pupjes zien en horen nu, en dat is duidelijk te merken. Ze reageren op geluiden en aanwezigheid, en kunnen je echt aankijken, alsof ze willen zeggen, ben jij dat die we tot nu toe alleen maar konden ruiken.

Om Freia een beetje te ontzien, 11 pupjes is erg veel, krijgen de kleintjes nu 2x per dag puppypap. Een mengsel van geitenmelk met rijstebloem. Eerst hielden we ze ieder apart op schoot, maar sinds gisteren eten ze samen uit een grote puppyschaal. Dolle pret natuurlijk, want het is dringen geblazen, en zwemmen in die pap is bijna net zo leuk als ervan eten.

We hebben ook het eerste weekend met bezoek achter de rug. Freia vindt het allemaal prima, tot ze er genoeg van heeft en iedereen luidkeels laat weten dat het haar beurt is om in de bak te zitten, iets wat we natuurlijk ook meteen voor haar regelen.

Week 2:

De tweede week is er een van spectaculaire veranderingen. Zijn de pups aan het eind van week 1 nog helemaal hulpeloos en blind, nu, aan het eind van de tweede week, gaan de oogjes open, en lopen ze op wankele pootjes door de werpkist.

Af en toe zie je ze al een beetje spelen, of heel verbaasd zitten “ kijken” waar dat licht nu vandaan komt, alsof ze zichzelf verwonderen over het kunnen zien.

Als je in de kist gaat zitten of liggen, komen ze allemaal bij je liggen. Ze proberen echt contact te maken, met ons, maar ook met elkaar.

Verder hebben we sinds van de week een stagiaire. We zijn benaderd door de opleiding dierverzorging in Geel, of we plaats hadden voor een stagiaire. Natuurlijk doen we dat, wat is leuker dan je passie op een jong persoon over te kunnen brengen. Sarah is een meisje met hart voor dieren, en aan onze honden te zien valt ze bijzonder in de smaak. Natuurlijk genieten we nu nog samen van de kleintjes, en knipt ze hun nageltjes en borstelt hun vachtjes.

Ik wil er uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit.

Ik wil eerst.

Wij zijn twee vriendjes.

Maar wij zijn met z`n vieren.

Ik ga slapen hoor.

Kan ik toch niets aan doen dat ik de kleinste ben.

Week 1:

De eerste levensweek van de pups is voorbij gevlogen. Had Freia aanvankelijk wat moeite met het wennen aan haar kroost, na 2 dagen moedert ze alsof ze nooit anders gedaan heeft.

De pupjes komen goed aan, maar hebben dan ook melk in overvloed. Ze rollen op hun dikke buikjes in slaap, en Freia blijft met het overschot zitten.
De pupjes zijn zowat in gewicht verdubbeld, en 3 van hen zijn al meer dan 1 kilo.

We hebben ook het eerste kraambezoek ontvangen, alleen maar mensen die Freia goed kent, en niet te lang of teveel, om haar de nodige rust te geven.

De andere honden zijn ook welkom in de puppykamer, en dat levert ontroerende taferelen op. Terwijl Freia 1 van haar kinderen een wasbeurt geeft, neemt Laske een andere onder haar hoede. Freia is alert en zorgzaam, maar is zo relaxt en zit zo goed in het roedel, dat het voor haar geen bedreiging is als de andere teefjes een kijkje komen nemen.

Haylee komt geregeld op bezoek, zij is nog steeds helemaal confuus van het kleine grutje, de geluidjes die ze maken en de geur die ze verspreiden.

Vandaag zijn ook de eerste portretjes on-line, al blijft het moeilijk om ze mooi op de foto te zetten.

Lekker melkie drinken.

26-01-2009 Eindelijk zijn ze er dan, de langverwachte baby,s

.

Ooit hebben we wel eens gezegd, wat lijkt het ons leuk, om pupjes in een roedel geboren te laten worden, en dan er verder niet meer bij stilstaan omdat je denkt dat dat met onze gedomesticeerde huishond niet meer mogelijk is.

Maar dat is dan wel buiten onze Freia gerekend. Freia is een hond met een heel lief en zacht karakter, maar laat ook duidelijk merken wat ze wel of niet wil. De werpkist is zoiets, wilde ze er aanvankelijk al niets van hebben, haar puppenkinderen in zo,n bak krijgen, zag ze echt niet zitten.

Zondag was Freia onrustig, en haar temperatuur flink laag. De echte temperatuursverlaging hebben we niet gezien, en moet s,nachts geweest zijn. En ja hoor, om kwart over 11 wordt dan het eerste kereltje geboren. Niet in de bak dus, maar in onze serre[ veranda] in aanwezigheid van 3 andere honden. Jergan, Chazanne en Haylee . Omdat Freia niet in de bak wilde hebben we haar haar gang laten gaan, en is er op iedere bank of luie stoel in die ruimte wel een pupje geboren, waarna de anderen even kwamen kijken wat daar zo piepte. Vooral Haylee was erg geïnteresseerd in haar halfbroertjes en zusjes.

Het is fascinerend, leuk en bijzonder om dit mee te maken.

Freia heeft het fantastisch gedaan, en had een bevalling volgens het boekje. Inmiddels is ze ook helemaal gewend aan haar moederrol, verzorgt en vertroeteld haar kindjes en geniet van alle aandacht. Haylee gaat nog steeds af en toe even bij haar kleine broertjes en zusjes kijken, maar Chazanne en Jergan geloven het nu allemaal wel.

Laske die zelf ook moeder is, was helemaal gefascineerd door het kleine grut, en iedere keer als we haar een pupje laten zien, gaan haar oogjes helemaal gelukkig staan en begint ze te kwijlen. Ze likt met zorg de hondjes schoon, en is een fantastische “tante

.

Inmiddels zijn de pupjes alweer 2 dagen “oud” en komen ze al goed aan. Ze zijn allemaal krachtig en weten precies waar abraham de mosterd haalt, of in dit geval de melk. Daar hebben ze allemaal een neusje voor.

19-01-2009 Het aftellen is begonnen. Freia is nu 8 weken zwanger, en het gaat prima met haar.

De 5de en 6de week had ze weinig eetlust, maar de laatste twee weken haalt ze haar schade dubbel en dik in. Zelfs onze boterhammen of een snack, zijn niet veilig. Ze krijgt nu iets meer te eten, verdeeld over een paar maaltijden, dit om haar maag niet al te veel te belasten. Vindt ze zelf dat ze niet genoeg heeft gehad, nou dan plundert ze toch gewoon de fruitschaal. Appels zijn favoriet, en de mandarijnen vinden we terug in de gang, of op de keukenvloer.

Haar blaas heeft het al zwaar, en vele kleine plasjes, veroorzaken een enkele keer nog wel eens een ongelukje.

Hoewel duidelijk is geworden dat ze een flink nest verwacht, en ze tot nu toe al bijna 9kg is aangekomen, lijkt ze er geen last van te hebben. Natuurlijk ligt ze languit gestrekt, maar evengoed gaat ze nog lekker met haar buik op de koele tegels liggen.

De babykamer is klaar, maar Freia ziet die rare bak toch nog echt niet zitten. Ze wil wel een koekje komen halen daar, maar is er dan weer als een haas vandoor. Het zal wel wennen, en als de kleintjes eenmaal geboren zijn, en daar hun veilige plekje hebben, zal Freia wel snappen wat de bedoeling is.

Morgen beginnen we met haar twee keer per dag te temperaturen. Dit om een beetje een indicatie te hebben wanneer de bevalling zal beginnen.

Wij zien er alvast erg naar uit.

24-12-2008 Foto van de echo van Freia met de pups 30 dagen oud.

24-11-2008 De dekking tussen Freia en Jergan is geslaagd, nu maar hopen dat alles goed mag verlopen.

We hopen dan op pups van Jergan en Freia in de laatste week van Januari 2009

DE EERSTE DAGEN:

De pupjes doen het goed bij hun nieuwe baasjes, al valt het hier en daar nog niet zo mee om het `s nachts rustig te houden. Slapen naast de bench is geen garantie voor een goede nachtrust met een nieuwe pup in huis.

Zo,n eerste week kan heel enerverend zijn voor een pup. Wennen aan nieuwe baasjes en een nieuw huis en alleen slapen zonder je broertjes en zusjes. Je ziet nu meteen welke van hen het meest volhardende karakter heeft. Niet alleen de nieuwe baasjes en de pups moeten wennen, ook Haylee heeft het moeilijk met de veranderde situatie. Af en toe loopt ze de puppenkamer in, begint te blaffen en kijkt dan rond of er niemand is die antwoord. Ze loopt ook duidelijk te zoeken.

AFSCHEID:

En dan is het zover. De puppenkinderen gaan vertrekken. Gelukkig voor mama Laske blijft Haylee hier bij haar.Nog een laatste wandeling met zijn allen en dan is het zover.Hanya vertrekt als eerste, de volgende dag gevolgd door Haylaz. Zaterdag gaan Hannah en Harany en tot slotte vertrekt Hummer naar zijn nieuwe thuis.

HANYA

HANNAH

HUMMER

Week 8:

De laatste week alweer, dat we van de pupjes kunnen genieten, en dat doen we dan ook volop.

Omdat het er maar 6 zijn en het weer heel wat te wensen overlaat spelen de pupjes veel binnen. Ze wennen zo ook goed aan de huiselijke geluiden en bezigheden, en we kunnen ook de eerste stappen zetten op weg naar de zindelijkheid. De stofzuiger of de andere grote honden, ze vinden het allemaal reuze interessant. Dweilen met de pupjes in huis is ook een heel avontuur, waar zij en ik duidelijk plezier in hebben. Het is natuurlijk hardstikke leuk om achter die dweil aan te jagen, en als je hem dan eindelijk te pakken hebt, niet meer los te laten.

De uitstapjes die we tussen de buien door toch doen, vallen ook al in de smaak. Autorijden, wandelen, winkelen, ze zijn voor de duvel niet bang. De grote auto,s die voorbij razen worden op hun gemakje na gekeken en als ze voorbij zijn, nou dan lopen we toch gewoon weer verder.

Week 7:

Een ongelooflijke week met alweer hoogte en dieptepunten.

Op zaterdagmiddag hadden we puppymiddag voor de nieuwe baasjes. Helaas konden er een aantal baasjes niet bij zijn, maar die er wel waren konden hun voorkeur aangeven. De keuze was snel gemaakt. Het is opvallend dat ieder toch zo zijn of haar voorkeur heeft en dat paste precies bij het beeld wat wij hadden, en hoe wij de pupjes graag geplaatst zouden zien. We hebben een fantastische middag gehad, waar we nog wat informatie hebben gegeven, en waar de broodjes er goed ingingen.

Op zondagmiddag nieuws uit Noorwegen. Grootvader van de pups “Martin” is niet meer. Acuut hartfalen maakte een eind aan zijn leven op bijna 8 jarige leeftijd. Een leeftijd waarop we een dierbaar huisgenoot nog niet zouden moeten verliezen.

Maandagmorgen vroeg in de startblokken, want op verzoek van de mensen die we moesten teleurstellen omdat Haylee hier blijft, ben ik meegegaan naar Duitsland om daar een pup voor hen op te halen. Met een erg zenuwachtige Cathy en echtgenoot op weg, om een reis van bijna 4 uur te beginnen. Het weer was verschrikkelijk, maar de reis de moeite waard. Cathy en Franky zijn nu de trotse baasjes van Dezra, een prachtige en lieve pup, die het geweldig bij hen doet. Cathy en Franky, van harte gefeliciteerd met jullie nieuwe huisgenootje, waar ik meter van ben geworden.

DEZRA

Dinsdagmorgen alweer slecht nieuws, ons oude trouwe vriendje Binky is doodziek. Naar de dierenarts voor onderzoek, en zijn hartje blijkt, sterk vergroot, te drijven in het vocht. Op dit moment vecht hij voor zijn leventje, en we willen hem heel graag bij ons houden. Bizar is dat je druk bezig bent met nieuw leven, terwijl je aan de andere kant moet denken aan een afscheid.

Gelukkig zijn er ook nog leuke dingen. We zijn deze week met de pups naar de markt geweest. Hun eerste autoritje was geen enkel probleem, en ze kijken naar alles wat ze zien met grote nieuwsgierige oogjes. Nergens bang van en lopen aan het riempje of ze nooit anders gedaan hebben. Alleen Hummer vond het wel prima, gezeten op zijn dikke gatje, midden op de markt, had hij het druk met alle geurtjes opsnuiven van lekkere gebraden kippetjes, vis en kaas. Eten is namelijk zijn grootste hobby.

WEEK 6:

Alweer is er een week voorbij gevlogen. De pupjes beginnen nu echt groot te worden.

Mama Laske heeft nu ontdekt, dat ze niet alleen kan moederen maar ook kan spelen met de pups. Het dagelijkse speelkwartiertje, s,avonds voor de laatste voeding van de pups, is weer iedere dag een feest. Laske geniet zo overduidelijk van haar kroost, dat we nu al medelijden met haar hebben voor als de kleintjes gaan vertrekken. Onze Las heeft de gewoonte om met haar kaken te klapperen als ze gelukkig is, een verschijnsel wat vooral te zien is als ze drachtig is, maar wat we nu ook regelmatig horen als ze met de pups speelt.

Vandaag zijn ze ingeënt, gechipt en allemaal gecontroleerd. Hartslag volgens het boekje, geen breukjes, en de patella,s zitten muurvast. Een verademing, want zo,n controle roept altijd weer de nodige spanning op. Met de kleine Haylee gaat het nu ook weer uitstekend. Ze is in een week tijd in gewicht verdubbeld, wat ook nodig is, want ze heeft veel in te halen.

Natuurlijk hebben we ook weer nageltjes geknipt en geborsteld. De nageltjes knippen is geen gemakkelijk karwei wat we eigenlijk ook wel wat eng vinden, maar de pupjes laten het goed toe, en van de borstelbeurten kunnen ze echt genieten.

WEEK 5:

Deze week is er weer een van leuke en minder leuke dingen.

Het weekend bracht weer een onaangename verrassing. De kleine Haylee, werd opnieuw ziek. Niet lekker zijn, buikpijn en een hoge temperatuur. De temperatuur kregen we wel naar beneden door haar pootjes te deppen met alcohol, maar de buikpijn konden we niet verhelpen. Weer aan de slag met spuitjes melk, want het kleine ding wilde weer niet eten.

Dan om 4 uur s,nachts braakt ze en heeft het benauwd, en wij dachten, nu zijn we haar kwijt. De dierenarts in allerijl opgetrommeld, constateert weer onrust in haar darmpjes en geeft haar antibiotica. De longetjes zijn in orde, en waarschijnlijk hijgt ze van de hoge temperatuur, die hoewel iets gezakt, nog steeds te hoog is.

We hebben het kleine wurm in een box , met een lekker dekentje en knuffel naast ons bed gezet, en vallen toch weer in slaap. Tot we even later wakker schieten en haar niet meer horen ademen. Dat kan ook niet, want ze is uit de box gekropen en is aan de wandel door het huis!!!!!

Nadat ze zondag de hele dag nog ziek geweest is, besluit ze op maandagochtend dat het genoeg is, en begint weer te eten als een bootwerker. Er is niets meer aan de hand.

Toch zit het ons niet lekker. Twee keer ziek zijn in 4 weken is een beetje veel van het goede, en hoewel het best kan zijn dat ze opgroeit tot een stevige dame, besluiten we haar niet te verkopen, maar Haylee bij ons te houden. Dat betekend ook, dat we naast de mensen die op de lijst stonden en waar we geen pup voor hadden, weer mensen moeten teleurstellen die er op gerekend hadden een pup te krijgen,

Gelukkig kunnen we deze mensen een alternatief bieden, en zullen ze alsnog een pupje krijgen van een andere fokker.

We krijgen veel bezoek, waar de pupjes en het bezoek duidelijk van genieten. Ze spelen en ravotten met elkaar, en hebben voor het eerst eventjes buiten mogen spelen. Het favoriete speelgoed is een bal met heel veel kleurtjes. Jammer genoeg is het te koud, en zodra ze in slaap vallen, gaan ze terug naar binnen om daar lekker warm verder te slapen. Ze groeien goed, en eten nu hun brokjes zonder dat ze geweld zijn. Ook eten ze nu al met zijn zessen een halve kilo carnibest, in een mum van tijd op.

WEEK 4:

De kleine pupjes beginnen al echt hondjes te worden. Vanaf deze week krijgen ze andere voeding, aangevuld met de moedermelk. Eerst lekker slobberen van de puppypap, bestaande uit gewelde brokjes en/of vers vlees , en daarna als toetje nog even slobberen bij mama. Als ze even niet ligt, geen enkel probleem. Ze kunnen nu net aan haar tepels als ze onder haar gaan staan.

Het is een makkelijk nest, eten en slapen. De uitjes, eten en spelen naast de puppybak vinden ze geweldig, maar ze zijn ook heel tevreden als ze daarna weer lekker in bed gestopt worden op hun eigen vertrouwde plekje.

Afgelopen weekend hebben de nieuwe baasjes kennis gemaakt met hun toekomstige pup. Een feest voor ons en voor de kindjes van de gezinnen. Handjes wassen, schoenen uit, en dan lekker knuffelen met de kleine ijsbeertjes. De kleintjes genieten van alle aandacht, om daarna doodmoe in slaap te vallen.

WEEK 3 :

Het kleine ding is helemaal herstelt van haar virusinfectie, en ook mama Laske is weer helemaal de oude. We hebben alles op alles gezet om haar erdoor te helpen, en met succes. Inmiddels is ze ook weer aangekomen, en de vlugste van het hele stel.

De derde week is er altijd een van grote veranderingen. De pupjes gaan zien, horen en beginnen nu echt goed te lopen.

Ze beginnen ook elkaar en het speelgoed te ontdekken, en dat levert leuke momenten op. Ze beginnen ons te herkennen, en kunnen heel verbaasd zitten kijken wie er nu weer bij hen in de kist zit. Ze ravotten met elkaar, en gebruiken daarbij op een typische manier hun pootjes, ze raken elkaar echt aan. De bekjes worden niet alleen gebruikt om te drinken, maar ook om alles in de bak te ontdekken en te proeven.

Vanaf morgen komen hun nieuwe baasjes op bezoek. We verheugen ons op de gezichtjes van de kindjes die nu al weken lang hebben moeten wachten om HUN hondje te zien. Kiezen doen we pas met een week of 7, maar we zijn benieuwd waar de voorkeur van de nieuwe baasjes op dit moment naar uitgaat.

Lief en leuk zijn ze allemaal, maar het is ook al heel duidelijk te zien dat er verschil is in de karakters. Zo is het kleintje wat ziek was een echt doorzettertje, wat luid en duidelijk laat merken wat ze wel en niet wil. Zelfs is bij sommigen al te zien dat ze gesteld zijn op lichamelijk contact en aandacht, en daar net als hun vader geen genoeg van kunnen krijgen.

WEEK 2 :

Dat het hebben van een nestje, niet alleen maar leuk is, hebben we van de week ervaren. Nadat mama Laske ziek was geworden, besmet met een virus, werd zondagavond een van haar pupjes ziek. Omdat het kleintje niet wilde drinken, zit er niets anders op dan bij te voeden, en dat betekend de klok rond paraat zijn. Niet best voor je nachtrust, en ik heb dan ook vanaf zaterdag niet meer geslapen. Gelukkig is het kleine ding heel sterk, en ondanks haar ziek zijn loopt ze als eerste de marathon in de werpkist.

Er zijn deze week natuurlijk ook leuke dingen gebeurt. De kleintjes beginnen allemaal hun eerste stapjes te zetten, wat een komisch gezicht is. Overmoedig als ze zijn lopen ze door heel de bak, om vervolgens met hun neusje tegen de kant, klaaglijk te piepen, omdat ze niet verder kunnen. Het zal helpen dat ze nu een beetje zien, want de oogjes zijn inmiddels ook allemaal open.

Ze hebben hun eerste wormkuurtje ook al gehad, en we hebben vlijmscherpe nageltjes moeten knippen, omdat die nageltjes niet zo prettig zijn voor mama Laske.

De puppen groeien goed. Een aantal zitten al boven de 2 kilo, en ook onze kleine Haylaz, die nog steeds de kleinste van allemaal is, groeit uitstekend.

HUMMER

HANYA

HAYLEE

WEEK 1:

Na een hele rustige en ontspannen bevalling, geniet Laske heel duidelijk van haar kroost. zoals we van haar gewend zijn is ze zorgzaam en voorzichtig en is volledig gericht op het verzorgen van haar kindertjes. Dat is ook duidelijk te zien aan de puppen, keurig gepoetst en met ronde buikjes liggen ze tevreden in de werpkist. Een heel klein kereltje valt op tussen zijn broer en zussen. De vorige keer hadden we 3 van die kleintjes, maar omdat hij nu de enige is valt hij erg op. Hij doet het verder prima en we weten dat als hij straks een jaar is, het verschil niet meer te zien zal zijn, maar nu is het eigenlijk een hilarisch gezicht. Grappig is, dat hij niet gehinderd door het gewicht wat zijn broer en zussen wel hebben, het snelst is van allemaal. Hij is zo van het ene hoekje naar het andere hoekje van de kist gekropen, en als hem iets niet zint, laat hij dat duidelijk merken met zijn stemmetje,wat Wel volume heeft.

Inmiddels hebben we de kleintjes allemaal een naam gegeven.

Op 7 februari 2008 zijn Laske en Jergan de trotse ouders geworden van 4 dochters en 2 zonen.

Met vader,moeder en kinderen gaat het heel goed.

Op 8 en 9 december 2007 is onze Las gedekt door onze Jergan.

De puppen uit het vorige nestje van deze combinatie zijn allemaal gezond, hebben een prima karakter en de foto's die we hebben laten maken van de heupen van 3 van deze puppen zien er geweldig uit.

Jergan is inmiddels ook officieel vrij van OCD, en beide ouders zijn vrij van HD- en PL, dus we hopen ook deze keer weer zo'n geweldig nest te mogen verwelkomen.

Als alles naar wens gaat worden de baby's omstreeks 9 februari 2008 verwacht.